ارزیابی توسعه کالبدی شهر آستانه اشرفیه با تأکید بر معیارهای توسعه پایدار

امروزه پارادایم پایداری به طور گسترده ای به منظور پدید آوردن دنیایی که در آن انسانها بتوانند به گونه ای شایسته در کنار یکدیگر زندگی کنند، مطرح گردیده است. از طرفی دیگر شهرها به عنوان بستری که انسان ها در آن پرورش یافته و بسیاری از نیازهای خود را در آن برآورده می کنند به واسطه رونق شهرنشینی و افزایش جمعیت و به طبع افزایش انواع تقاضا دجار مشکلات زیادی شده اند، تداوم این وضعیت آینده زیست در پیرامون و حتی داخل محدوده های شهری را تهدید می کند. بنابراین می توان گفت توسعه پایدار باید در سطوح مختلف زندگی انسانی مورد توجه قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت توسعه شهری و گسترش فضایی، شهر آستانه اشرفیه بر اساس معیارهای تئوری توسعه پایدار شهری است. جهت رسیدن به هدف مورد نظر، ابتدا معیارهای اصلی توسعه پایدار شهر (کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) و نیز 51 معیار به همراه زیرمعیارهای هر یک از این معیارها مشص شد و سپس مقادیر کمی هر یک از این معیارها و زیرمعیارها گردآوری شده و در نهایت با استفاده از مدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و مدل هلدرن اقدام به تجزیه و تحلیل اطلاعات شد. روش تحقیق در این پایان نامه توصیفی- تحلیلی است. نتایج نشان داد که وضعیت پایداری توسعه شهر به لحاظ معیار کالبدی با امتیاز 5/38 به لحاظ معیار اقتصادی با امتیاز 5/7 و بر اساس معیار اجتماعی با امتیاز 5/63 در وضعیت پایداری نسبتاً زیاد قرار دارد. همچنین وضعیت پایداری توسعه شهر بر اساس معیار زیست محیطی با امتیاز 3/29 در وضعیت پایداری نسبتاً کم قرار دارد. میانگین چهار معیار مورد بررسی نشان می دهد که وضعیت کلی توسعه شهر آستان اشرفیه بر اساس معیارهای توسعه پایدار با امتیاز 5 در وضعیت پایداری متوسط قرار دارد. نتایج حاصل از مدل هلدرن در مورد توسعه فضایی شهر آستانه اشرفیه نشان می دهد که در فاصله سالهای 1390-1370 حدود 83 درصد از رشد فیزیکی، مربوط به رشد جمعیت و 17 درصد رشد شهر مربوط به رشد افقی و اسپرال شهر بوده است که تا حدودی به کاهش تراکم ناخالص جمعیت و افزایش سرانه ناخالص زمین شهری منجر شده است.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه کالبدی , ارزیابی , معیار , شهر آستانه اشرفیه