ارائه راهکارهای معماری در طراحی مجموعه های اقامتی- تفریحی در راستای تقویت و ارتقاء صنعت توریسم

به دلیل زیرساخت های تکنولوژیکی- فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده در قرن بیست و یکم، پدیده گردشگری یک واقعیت اجتناب پذیر در رفتار و عمل انسان برای ارضا شدن روح کنجکاو او خواهد بود. در حالی که عصر جدیدی از توریسم آغاز شده است و سیر تکاملی خود را می پیماید و با توجه به جاذبه های گردشگری، ظرفیت ها و امکانات مناسب در عرصه های مختلف، به راحتی میت وان دریافت که مقام نود و پنجم در شرایط کنونی و رتبه یکصد و سی و هفتم در افق 2020 میلادی در میان 181 کشور جهان شایسته صنعت گردشگری ایران نیست، کشوری که از نظر توانمندی های خاص طبیعت گردی در میان پنج کشور اول دنیا قرار دارد. این صنعت در ساختارهای فضایی، فرهنگی، ا جتماعی و اقتصادی عصر پسامدرن در جامعه حال حاضر شهری ایران بسیار با اهمیت است. براساس چنین ویژگی، امروزه گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی و اقامتی مدرن یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت شهرهای جامعه گردشگری می باشد. در این مقاله، طراحی معماری مجموعه های تفریحی- اقامتی بعنوان عاملی مهم و تأثیر گذار در احیاء و تقویت صنعت گردشگری با روش تحلیلی- تفسیری و بکارگیری از ابزار کتب و مقالات و بررسی نمونه های داخلی و خارجی با ارائه جدولی مورد مطالعه قرار گرفته است. در پایان نتایج حاصل از این تحقیق با معرفی الگوهای طراحی مجموعه های تفریحی- اقامتی به احیاء و تقویت صنعت گردشگری در کشور می ا نجامد.

Keywords:

طراحی معماری , مجموعه تفریحی- اقامتی , صنعت گردشگری , فضاهای معماری , توریست