راهبردهای مناسب توسعه ی گردشگری روستای پالنگان (شهرستان کامیاران)

امروزه گردشگری به عنوان بزرگترین و گسترده ترین صنعت جهانی مطرح است و رشد و غنای فرهنگی و اقتصادی در جوامع مختلف را فراهم می آورد. کشورهای با منابع محدود اقتصادی با بهره گیری از صنعت گردشگری توانسته اند سهم قابل توجهی از تولید ناخالص ملی خودر را تأمین نمایند. به دنبال توسعه فرایند جهانی شدن و گسترش ارتباطات، تقویت صنعت گردشگری اجتناب ناپذیر می نماید. در عین حال، ضمن اینکه گردشگری عواید اقتصادی به دنبال دارد، بهره وری فردی را نیز بالا می برد. با توجه به افزایش جمعیت به ویژه در جوامع در حال توسعه و نسبت بالای نیروی کار، با توسعه این صنعت در جوامع سهم عظیمی از نیروی انسانی در فعالیت های مختلف که خود کاربر نیز می باشد، اشتغال پیدا می کند. از طریق توسعه این صنعت است که یک نوع تبادل در کالاها و خدمات فرهنگی ایجاد می گردد و بدن گونه است که تاریخ و مواریث یک ملت یا ملل مختلف، کشف و شناسایی می گردد. در حالی که توسعه گردشگری خود نتیجه گسترش تکنولوژی است، به مدیریت خاص خود نیز نیاز دارد. با توجه برنامه ریزی مناسب و همچنین شناسایی مزیت ها و محدودیت های روستای پالنگان می توان به توسعه صنعت گردشگری و در نتیجه توسعه منطقه ای و ملی امیدوار بود. بنابراین این سوال مطرح می شود که نقاط قوت و ضعف روستای گردشگری پالنگان کدامند؟ و برای گسترش گردشگری در این ناحیه چه راهبردها و راهکارهایی وجود دارد؟ این مقاله با استفاده از روش مطالعات میدانی و پیمایش و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به شیوه SWOT به ارائه استراتژ و راهبرد جهت توسعه گردشگری روستایی پالنگان پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهد سطح آسیب پذیری روستا از لحاظ زیست محیطی، تغییر کاربری اراضی و استفاده بی رویه از منابع طبیعی در سطح بالایی قرار دارد. بنابراین نیازمند بازنگری و ارائه سیاست های اصولی و مدیریت یکپارچه و علمی جهت رفع محدودیت ها و استفاده از توانمندی های آن می باشد.

Keywords:

راهبرد , توسعه ی گردشگری , روستای پالنگان , تحلیل SWOT