ارزیابی سطح بهره مندی شهرستانهای استان لرستان از نظر شاخص های توسعه گردشگری با استفاده از تکنیک topsis

گردشگری بخش عمده اقتصاد جهانی را تشکیل می دهد و یکی از بزرگترین صنایع جهان محسوب می شود. این صنعت در قرن اخیر با پیشرفت زندگی ماشینی در حال گسترش است. با این رویکرد بارزترین نقش گردشگری در مناطق مستعد می تواند حرکت به سوی توازن و تعادل منطقه ای باشد. اما آنچه در این فرایند تحرک اقتصادی و اجتماعی مهم است، سرمایه گذاری در مکان های دارای مزیت گردشگری و ایجاد زیرساخت های لازم برای مناطق مستعد است؛ این امر میسر نمی شود جز با انتخاب درستی که از بین مناطق گردشگری صورت گیرد تا زمینه پیشرفت کل منطقه را فراهم سازد. استان لرستان با وجود منابع عظیم طبیعی ون آبشارها، جنگل های بلوط، و کوه های همیشه پوشیده از برق و آثار تاریخی و باستانی در خ ور توجه هنوز نتوانتسه است سهم مناسب و شایسته ای را در بازار گردشگری به دست آورد، بنابراین در پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سطح بهره مندی شهرستانهای استان لرستان از نظر شاخص ها و ززیرساخت های توسعه گردشگری که با استفاده از 10 شاخص توسعه گردشگری برای 9 شهرستان به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. برای رتبه بندی شاخص ها از تکنیک تاپسیس بهره گرفته شده و وزن شاخص ها از رشو آنتروپی شانون بدست آمده است. سپس با استفاده از Arc Gis نقشه توزیع فضایی شاخص های توسعه گردشگری ترسیم و به ارزیابی توزیع فضایی و سطح بهره مندی زیرساخت های گردشگری در استان لرستان پرداخته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که با وجود ضعف زیرساخت ها در زمینه صنعت گردشگری، امکانات موجود نیز توزیع فاضیی مناسبی ندارند و 9 شهرستان استان لرستان شامل شهرستان های خرم آباد، بروجرد، ک وهدشت، الیگودرز، پلدختر، دورود، دلفان، ازنا و سلسله به ترتیب دارای رتبه اول تا نهم برخورداری از شاخص های توسعه گردشگری در استان هستند و در سه سطح برخوردار (خرم آباد و بروجرد)، نیمه برخوردار (کوهدشت، الیگودرز، پلدختر) و محروم (دورود، دلفان ازنا و سلسله) سطح بندی شده اند.

Keywords:

گردشگری , شاخص های توسعه , تاپسیس , لرستان , سطح بهره مندی