تحلیل و بررسی معماری همساز با اقلیم شهر هرسین بر مبنای مدل های ماهانی، اوانز، گیونی

اجرای روش های مناسب در طراحی ساختمان که با اقلیم محل هماهنگ باشد، همواره مدنظر معماران بوده است. هدف این پژوهش بررسی معماری همساز با اقلیم شهر هرسین بر مبنای مدل ماهانی، اوانز و گیونی است. بررسی اقلیمی شهرها می تواند کمک سبسیار زیادی برای طراحی بناهای با کاربری های مختلف را به معماران بدهد. مقاله حاضر کوششی است هدفمند جهت تطبیق آمار اقلیمی با استانداردهای اقلمی طراحی و تطبیق این آمار با استانداردهای طراحی، روش حقیق در این بررسی به صورت تحلیلی- توصیفی با ابزار مطالعات کتابخانهای- اطلاعات و اسناد جمع آوری شده است. در این پژوهش نوع معماری همساز برای آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست محیطی مانند: ماهانی، اوانز، گیونی و با استفاده از ایستگاه هواشناسی سینوپتیک هرسین بر اساس معدل آب و هوایی 5 ساله (1386-1390) مورد ارزیابی قرار می گ یرد. در این زمینه پژوهش های گسترده ای در اقلیم ها و شهرهای مختلف صورت گرفته است. نتایج حاصله نشانگر این موضوع می باشد که با توجه به تحلیل شاخص ماهانی می توان دریافت که مجموعه های ساختمانی بهتر است که دارای بافت فشرده همراه با حیاط باشند و در رابطه با فاصله بین ساختمان ها باید فاصله بین آنها فشرده تعیین شود. بر اساس اوانز شهر هرسین در ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور با دمای بالا و نوسان زیاد دما در شبانه روز ه مراه است و از تحلیل شاخص گیونی می توان دریافت که، در ماه های فروردین، اسفند و آبان دمای بیشینه در هنگام ظهر در محدوده منطقه آسایش قرار دارد.

Keywords:

معماری همسازبا اقلیم , ماهانی , اوانز , گیونی , هرسین