فائزه بهنامی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر تهران
مرتضی قائمی شاد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

پایداری اجتماعی یکی از ابعاد توسعه پایدار شهری است و بعنوان چشم انداز و هدف کلان در اجتماعات انسانی به ویژه در محلات مسکونی مطرح است از این روی بطور خاص مورد توجه برنامه ریزان و طراحان شهر ی در نقاط مختلف جهان قرارگرفته است. درواقع محلات شهری به عنوان اصلی ترین سکونت گاههای انسانی در شهرها باید بتوانند توقعات ساکنان خود را تامین نموده و از منظر اجتماعی پایدار باشند. هدف این پژوهش شناسایی وارزیابی شاخص های تاثیرگذار بر پایداری اجتماعی در محله باغ فیض واقع در بخش غربی شهر تهران میباشد . از این روی نخست به تعریف پایداری اجتماعی و استخراج معیارها و شاخص های اصلی آن از دیدگاه نظریه پردازان مختلف پرداخته شده، سپس این معیارها به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه بسته توسط ساکنان محله باغ فیض مورد آزمون و پرسش قرار گرفته و در نرم افزار SPSS به روش تحلیل عاملی ارزیابی و تحلیل شده اند، نتایج نشان می دهند که در این محله، ویژگی هایی همچون احساس امنیت و پویایی و خاطره انگیزی از اولویت بالاتری نسبت به سایر معیارها برخوردارند. در انتهاراهکارهایی برای ارتقا پایداری اجتماعی در محله باغ فیض ارائه شده است.

محله، پایداری اجتماعی، محله باغ فیض، تحلیل عاملی