بررسی شاخص های شهر سالم در فضاهای سبز فراغتی و برنامه ریزی برای بهبود آن (مورد مطالعه پارک رز و مطهری منطقه 1 شهرداری قزوین)

در پی رشد سریع شهرها مشکلات عمدهای برای شهرها به وجود آمده است مانند: افزایش فقر، کمبود خدمات اصلی شهری، افزایش آلودگی، کاهش فضای سبز در شهرها و... که این مشکلات در شهرها نیازهای زیست محیطی جسمی و روحی انسان را بیشتر بروز داده است، لذا انسان شهرنشین برای رفع این نیازها اقدام به ایجاد باغها و فضاهای سبز در داخل شهرها کرده است. فضاهای سبز نه تنها به دلیل اهمیت تفریحی آنها ، بلکه به علت نقش مهمی که در حفظ محیط زیست شهری و تعدیل آلودگی هوا، کاهش تراکم و پرورش روحی و جسمی ساکنان شهر ایفا می کنند،ارزشمند هستند. برای ایجاد و گسترش این فضاها می توان از معیارهای یک شهر سالم که در این زمینه وجود دارد استفاده کرد.در این مقاله ،معیارها و شاخص های شهر سالم در فضاهای سبز فراغتی با روش مقایسه ای – تحلیلی و پرسشنامه در نمونه موردی بررسی شده است.مهمترین معیارهای شهر سالم دراین نمونه موردی دسترسی ، امنیت،ایمنی زیبایی، احساس تعلق و تجهیزات بودند.نتایج بررسی این 2 نمونه موردی حاکی از آن است که در بعضی موارد مطابق با معیارها و شاخص های شهر سالم نمی باشد.همچنین این بررسی مقایسه ای نشان می دهد که میزان احساس تعلق و زیبایی در پارک رز بیشتر از پارک مطهری است، ایمنی آن کمتر می باشد وعملکرد محله ای دارد. درحالیکه پارک مطهری عملکرد ناحیه ای داشته و میزان آلودگی صوتی در آن زیاد است .در نتیجه بر مبنای ارزیابی های انجام شده، برنامه ریزی لازم برای بهبود کیفیت این فضاهای سبز و گسترش آنها با هدف دست یابی به یک شهر سالم، اقدام به ارائه پیشنهادات لازم شده است.

Keywords:

شهر سالم , برنامه ریزی , ایمنی