رقیه مجیدزاده مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
علی جوان فروزنده - استاد یارگروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

درمقاله حاضربه بررسی رابطه طراحی کالبدی و ایجاد امنیت در مجتمع های مسکونی پرداخته می شود. باتوجه به این موضوع که در جوامع مدرن امروزی بیش از هفتاد در صد طول عمر هر شخص در فضاهای داخلی می گذرد، بنابراین با توجه به این نکته، می توان به اهمیت این مطلب پی برد که ضروری ترین نقش طراحی معماری و شهر سازی، تأثیر محیط های ساخته شده ای است که امنیت، سلامت، آسایش فیزیکی و روانی تحت شرایط مطلوبی در آن فضاها ایجاد می گردد. هدف این مقاله بررسی مهمترین عامل در طراحی کالبدی می باشد که تأثیر مستقیمی بر امنیت ساکنین مجتمع های مسکونی خواهد داشت. پژوهش در این تحقیق ازنوع تحلیلی بوده وازروش های مطالعات بنیانی ونظری پایداری ، توسعه پایدار استفاده شده است. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از منابع موجود به تبیین مفهوم وارتباطشان پرداخته ، ضمن تدوین چارچوب نظری تحقیق وبررسی دیدگاههای مختلف پیرامون امنیت ، اجتماعی این موضوع، اصلی ترین عامل در طراحی کالبدی که تأثیر مستقیمی بر امنیت مجتمع های مسکونی دارد با عنوان ازطریق 150 پرسشنامه که توسط ساکنین مجتمع مسکونی نسترن در اردبیل پرشده، مورد تحلیل قرار گرفته ، فلمرو است، نتایج نشان می دهد که تعیین قلمرو های خصوصی، نیمه خصوصی، نیمه عمومی وعمومی در طراحی کالبدی فضاها بیشترین تأتیر را ایجاد امنیت داشته و ارتباط تنگاتنگی بین امنیت و نعیین قلمرو وجود دارد، به عبارت دیگر هرچه قلمروها برای افراد استفاده کننده از آنها مشخص تر و افراد استفاده کننده از آن محدودتر باشد افراد نسبت به فضاهای مشاع خود احساس مالکیت بیشتری داشته، نظارت خود را بر فضا افزایش داده وهرچه نظارت بر فضا افزا یش یابد، مکانی برای انجام کارهای مجرمانه باقی نمانده ، درنتیجه باعث بالا رفتن میزان امنیت خواهد شد.

طراحی کالبدی، توسعه پایدار، پایداری اجتماعی، امنیت، قلمرو