محمدرضا صادقی مقدم - کارشناسی ارشد طراحی و برنامه ریزی شهری و منطقه ای، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
الهه یزدی ها - دانشجوی مهندسی شهرسازی، پژوهشگر مرکز تحقیقات صنعت ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
محدثه یزدی پور قزوینی - دانشجوی مهندسی شهرسازی، پژوهشگر مرکز تحقیقات صنعت ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

امروزه در شهرهای ما ، فضاهای فراوانی وجود دارند که با وجود داشتن ارزش ها و پتانسیل ها ی فراوان بطور قابل توجه مورد استفاده قرار نگرفتند و ارتباط مثبتی با محیط پیرامون و استفاده کنندگان برقرار نکردن د و فضا ی گمشده محسوب می شوند. این فضاها شامل تمام فضاهایی است که به نوعی دور از دید شهروندان بوده و فضاهای دنجی هستند که امکان وقوع هرگونه ناهنجاری و جرایم را برقرار می سازد. در این فضاها قابلیت وقوع جرایم بسیار بالا بوده و معمولا فضایی مناسب برای جمع شدن معتادان، افراد بی خانمان و خلافکاران است و از آن جا که امنیت اجتماعی ، آرامش وآسودگی خاطری است که هر جامعه موظف به ایجاد آن برای اعضای خود می باشد، وظیفه متخصصین شهری نه رد وجودی آنها بلکه اذعان به وجود و تلاش برای رفع معضلات آن است زیرا این فضاها، فضاهایی اجتناب ناپذیر بوده و جزیی از شهر محسوب می شوند . با این توصیف و لحاظ اهمیت موضوع در این مقاله سعی شده است ضمن معرفی فضاهای گمشده شهری و بررسی شاخص های موثر در ایجاد فضاهای امن شهری ، با بهره گیری از مدل تحلیل فرآیند سلسله مراتبی (AHP) و به روشی توصیفی – تحلیلی به یررسی وضعیت امنیت در مرکز محله آخوند به عنوان فضایی گمشده پرداخته شود. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان میدهد که با وجود رسیدگی و برنامه ریزی جهت احیای این فضای گمشده، حس امنیت و آسودگی خاطر چندانی را به ساکنین خود منتقل نمی نماید.

فضاهای گمشده شهری، امنیت، محله آخوند، تحلیل سلسله مراتبی AHP