کاربرد نظریه پارسونز درآموزش رفتارکارآفرینانه سازمانی به دانشجویان شاغل

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی نظریه پارسونز بررفتارکارافرینانه دانشجویان شاغل رشته مشاوره شغلی بود روش تحقیق نیمه ازمایشی با پیش ازمون و پس ازمون است جامعه اماری این پژوهش کلیه دانشجویان شاغل مشاوره شغلی دانشگاه ازاداسلامی واحدمرودشت درسال تحصیلی 92-93 بودند به شیوه نمونه گیری دردسترس 8نفر ازدانشجویانی که نمره کمتری درپرسشنامه رفتارکارافرینانه گرفته بودند انتخاب شدند و در4جلسه اموزش کارافرینی 60دقیقه ای برمبنای مفاهیم بنیادی نظریه پارسونز شرکت کردند ابزار اندازه گیری پرسشنامه رفتارکارافرینانه فکری شفیع آبادی نورانی پور و احقر 1391 بود که روایی محتوایی ملاکی و سازه اش تایید شده بود و اعتبارش با اجرای روی 500نفر ازدانشجویان دانشگاه ازاداسلامی واحدعلوم تحقیقات تهران ازطریق ضریب الفی کرونباخ 0/90 محاسبه شده بود داده هابااستفاده ازازمون T همبسته تجزیه و تحلیل شدند نتایج نشان داد که نظریه پارسونز بررفتارکارافرینانه تاثیر معنادار داشته است لذا توضیه میشود که ازنظریه مشاوره شغلی پارسونز برای اموزش رفتارکارافرینانه به دانشجویان شاغل استفاده شود

Keywords:

کاربرد/نظریه پارسونز , رفتارکارآفرینانه , سازمانی , دانشجویان شاغل