سپیده شریفی - گروه الکترونیک- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مرتضی فتحی پور - آزمایشگاه مدل سازی و شبیه سازی افزاره- دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران
رضا صباغی ندوشن - گروه الکترونیک- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

در این مقاله، به بررسی ساختار و عملکرد سلول خورشیدی نانوساختار مبتنی برآند نوری TiO2 به همراه پارامترهای مهم آن نظیر بازده، ضریب پرکنندگی، جریان اتصال کوتاه، ولتاژ مدار باز و بیشینه توان با استفاده از شبیه‌سازی عددی که برای سلول به دست آمده است، می‌پردازیم. این مطالعه نشان می دهد که در سلول بیشینه توان خروجی در حالت سلول با قابلیت حرکت مؤثر cm2/Vs 0/003 به تقریباً نصف مقدار آن در حالت سلول با قابلیت حرکت 0/3 cm2/Vs کاهش می‌یابد. بالاترین بازده در سلول خورشیدی با الکترود نوری دی‌اکسید تیتانیوم با قابلیت حرکت 3cm2/Vs به دست آمده است. این یافته با نتایج تجربی سازگار و مؤید آن است که قابلیت حرکت بر روی عملکرد سلول‌های خورشیدی رنگدانه‌ای تأثیرات بسزایی دارد. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که هم ضریب پرکنندگی و هم بیشینه توان خروجی با بالا رفتن قابلیت حرکت مؤثر الکترون‌ها افزایش می‌یابد

سلول خورشیدی، نانوساختار، دیاکسید تیتانیوم، قابلیت حرکت، مدل‌سازی عددی