تأثیر رسانه های گروهی بر همبستگی سیاسی نخبگان حزبی (مطالعه موردی ایران)

نقش مستقیم وغیرمستقیم وسایل ارتباط جمعی درجهت دهی به همبستگی سیاسی نخبگان حزبی جهت حفظ و گسترش فرهنگ سیاسی مشارکتی- تعاملی، تاحدود زیادی اثرگزار است. اهمیت وسایل ارتباط جمعی به عنوان ناقلان پیام، تشریح و تفسیرکننده سخنرانی، آراء و اندیشه نخبگان حزبی، عاملی مؤثر در جهت همگرایی و انسجام سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می شوند. نوع شیوه انتقال و ماهیت تحلیل پیام تا حدود زیادی بر کنش و واکنش مخاطبان و باز یگران سیاسی مؤثر است. اثرات فرهنگ سازی وسایل ارتبا ط جمعی سبب می گردد که تشتت،چنددستگی وشکا ف های سیاسی میان نخبگان حزبی را به انسجام و همبستگی سوق دهد. رسانه های تعامل گرا، توانایی تبدیل فضای فرهنگ سیاسی مونولوگ به فضای فرهنگ سیاسی تعاملی-همبستگی را دارند. قابلیت نرم افزاری رسانه ها ی جمعی سبب کارآمدی، توان مندی، تساهل و تسامح نیروها و احزاب سیاسی می گردد. هدف اصلی تحقیق بررسی نقش رسانه های گروهی در ایجاد همبستگی سیاسی نخبگان حزبیمی باشد. کارکردهای رسانه ای، ارتباط سیاست و رسانه جمعی، فرهنگ سازی رسانه ها، گردش اطلاعات و چگونگی سیاست تعاملی–همبستگی رسانه های جمعی، هنجارمندی رسانه های گروهی و ارتباط نخبگان و رسانه های گروهی از جمله مشخص ههای مهم پژوهش می باشد. ایجاد و توسعه ثبات سیاسی، جلوگیری از بحران ها و مناقشات درون سیستمی احزاب سیاسی در آینده، از جمله پتانسیل های فرهنگی- سیاسی رسانه های گروهی می باشد. پرسش اصلی تحقیق این است که وسایل ارتبا ط جمعی چه تأثیری بر همبستگی سیاسی نخبگان حزبی در جمهوریاسلامی ایران دارند؟ فرضیه تحقیق این است که وسایل ارتبا ط جمعی بر همبستگی سیاسی نخبگان حزبی در جمهوری اسلامی ایران نقش تعیین کننده دارند. تحقیق با تأکید بر نقش متغیر وسایل ارتبا ط جمعی (مستقل) بر همبستگی سیاسی نخبگان حزبی (تابع) به بررسی ارتباط این دو متغیر با روش تحقیق توصیفی-تحلیلی می پردازد.

Keywords:

رسانه ها ی گروهی , نخبگان , احزاب , همبستگی , ایران