خدیجه ابراهیمی - فارغ التحصیل رشته آبخیزداری از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
محمدجواد یزدی - فارغ التحصیل رشته جنگلداری از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،

حرکات تودهای، از جمله پدیدههایی است که گهگاه در شیب تند تپهها و مناطق کوهستانی به وقوع میپیوندد. خسارات وارد به مناطق مسکونی و زیربنای اقتصادی و همچنین تلفات انسانی ناشی از زمین لغزشها در سراسر جهان در حال افزایش است. زمین لغزش های کمعمق در اثر بارندگی های با شدت زیاد اتفاق می افتند و معمولا عمق 2 3 متر را دارند. این نوع از لغزش ها معمولا فصلی می باشند و با -شروع بارندگی های شدید شدت می گیرند. و در خاک های لسی، شنی و مواد کوهرفتی و یخ رفتی بیشتر شایع است. در این تحقیق با بررسی 22 نمونه خاک مناطق لغزش یافته و 5 نمونه شاهد)بدون لغزش( درسه عمق از پروفیل خاک و 22 نمونه از مواد لغزش یافته که بهصورت کاملا تصادفی انتخاب شده اند، نتایج زیر حاصل گشته است؛ با افزایش رطوبت اشباع با افزایش عمق می توان به این نتیجه رسیدکه فشردگی در عمق به همراه رطوبت موجود باعث لغزش لایه های رویی می شود. با افزایش عمق چسبندگی خاک بیشتر شده و سطح لغزش مناسب را برای لایه های رویی ایجاد می کند. تا حدودی درصد رطوبت اشباع نیز با افزایش عمق افزایش می یابد که نشان دهنده درصد بالای رس در عمق های پایینتر نسبت به لایه های رویی می باشد. واین شرایطی را به وجود می آورد که لایه های زیری توانایینگهداری آب بیشتری دارند و شرایط رطوبتی کافی برای ایجاد زمین لغزش را فراهم کنند. افزایش درصد رطوبت اشباع این مورد را نیز بیان می کند که افزایش عمق افزایش فشردگی و کاهش تخلخل خاک را به همراه دارد و به این ترتیب فشردگی خاک، ایجاد یک لایه غیرقابل نفوذ را برای سطح لغزش ایجاد می کند. طبق نتایج حاصل از آزمایش بافت خاک با افزایش عمق میزان رس افزایش داشته که این روند به تشدید زمین لغزش کمک می کند.

زیرحوزه تول بنه، لغزش کم عمق، درصد رطوبت اشباع و لایه نفوذ ناپذیر