خدیجه صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته توسعه روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،
غلامحسین عبدالله زاده - استادیار و عضو هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،

تکنولوژی خاکورزی حفاظتی یکی از انواع روشهای کشاورزی پایدار در زمینه حفظ منابع خاک و آبی و در راستای عملکرد بیشتر محصولات در دراز مدت میباشد. برخلاف روش مرسوم که در اثر استفاده مستمر از خاک باعث فرسایش خاک، کمبود آب، تخریب ساختمان خاک و دیگر پیامدهای منفی میشود،خاکورزی حفاظتی بویژه در سیستم های بدون خاکورزی با حفظ بقایا در سطح خاک در مواردی مانند تثبیت رطوبت و درجه حرارت خاک، بهبودپایداری خاکدانه و افزایش ماده آلی خاک، نفوذپذیری بیشتر آب در خاک و کاهش فرسایش خاک را بدنبال دارد. از این رو هدف این تحقیق نیز بررسیروشهای تکنولوژی خاکورزی حفاظتی و عوامل موثر بر پذیرش آن توسط کشاورزان شهرستان کلاله میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل آن دسته از کشاورزانی که از روشهای خاکورزی حفاظتی استفاده نمودهاند، میباشد و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از نمونهگیری هدفمند از بین 11 نفر از کشاورزان شهرستان کلاله و با شیوه مصاحبه سازمان یافته، جمعآوری شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که بیشترین روش بکاربرده شده از بین روشهایخاکورزی حفاظتی، ساقه خردکن و گاوآهن مرکب میباشد و عامل موثر بر پذیرش این روشها، معرفی و دعوت به همکاری مدیریت جهاد کشاورزی ازکشاورزان شهرستان بوده است. عامل بعدی مشاهده نتایج کار ادوات و روش اجرای ادوات حفاظتی و پیروی از کشاورزان استفاده کننده از ادوات از عوامل موثر در اجرای روشهای مختلف خاکورزی حفاظتی میباشد.

خاکورزی، خاکورزی حفاظتی، کشاورزی پایدار، ادوات حفاظتی، شهرستان کلاله