تعیین مهم ترین جزء عملکرد ذرت در کاربرد سطوح نیتروژن و دور آبیاری با استفاده ازرگرسیون گام به گام و همبستگی

به منظور بررسی اثرات مختلف نیتروژن و رژیم های آبیاری بر عملکرد ذرت دانه ای رقم Hido آزمایشی مزرعه ای در بهار و تابستان 1931 در مرکز تحقیقات کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز اجرا شد. آزمایش به صورتفاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل مقادیر مختلف کود نیترورن شامل چهار سطح )صفر 100 و 200و30011 روز یکبار و هر 1١ روز یکبار( در نظر گرفته شد. بیشترین عملکرد دانه ) 1414 کیلوگرم در مترمربع ( در تیمار مصرف کود نیتروژن 300 کیلوگرم در هکتار و دور آبیاری 7 روز به دست آمد. تیمار های مصرف 300 کیلوگرمنیتروژن در هکتار در دورهای آبیاری 7 و 10 روز دارای بیشترین عملکرد بیولوژیک بودند که با یکدیگر اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد نداشتند. نتایج تجزیه همبستگی پیرسون نشان داد که عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری با وزن هزادانه r=1.77*) (، تعداد دانه در هر بلال r=1.77*) (، طول بلالr=1.71*) (، عملکرد بیولوژیکr=1.37**) ( و تعداد بلا r=1.31**) ( دارد. نتایج رگرسیون گام به گام بین عملکرد دانه و اجزای عملکرد نشان داد که در شرایط تنش رطوبتی و نیتروژن تعداد دانه در بلال و وزن دانه در بلال بیشترین تاثیر معنهی دار را در تعیین عملکرد دانه داشتند )با ضریب تبیین جزء 1.71 و 1.11

Keywords:

دور آبیاری , ذرت , عملکرد دانه , کود نیتروژن