مقایسه فواصل احداث بادشکن بیولوژیک در روش های مختلف اجرایی مطالعه موردی جنوب استان کرمان

یکی از راهکارها وشیوه های جلوگیری از اثرات زیانبار وزش بادهای گرم وسرد جلوگیری ازفرسایش بادی وتخریب اراضی، ایجاد بادشکن در اطراف مزارع است بادشکن در واقع برای حمایت مزارع، باغات، حیوانات خانگی وساختمانها از اثرات سوء بادهای شدید بکار می رود باد شکن مانعی است که معمولا عمود بر جهت باد غالب ساخته میشود تا با کاهش سرعت باد فرسایش را محدود سازد یک باد شکن وقتی نقش خود را به خوبی ایفاء می کند کهبه طور صحیحی طراحی شده و دائماً در حالت بهینه نگهداری شود. هر بادشکن با ارتفاعی معین وتراکم مشخص قادر است تا مسافتی سرعت باد را تقلیل دهد و از آن به بعد سرعت باد به وضیعت اولیه خود بر می گردد لذا برایحفاظت از یک مزرعه )عرصه( وسیع از بادشکنهای متوالی ومتعدد استفاده می شود تا جایی که سرعت باد قادر بهفرسایش خاک نباشد. از آنجاییکه فاصله ردیفها بنحوی که بتواند مانع فرسایش بادی گردد سرعت بادهای ماکزیمم راتا سرعت آستانه کاهش دهد، و از سوی دیگر اقتصادی و کم هزینه باشد حائز اهمیت است با انجام این تحقیقبتوان تعدادی از فاکتورهای لازم)ارتفاع، فاصله مناسب بین ردیفهای بادشکن( برای طراحی بادشکن را بدست آورد. مناطق مورد مطالعه در شهرستان های رودبار جنوب و کهنوج صورت گرفته است، که در جنوب شرق استانکرمان واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا 484 متر و در مختصات 45 درجه و 44 دقیقه طول شرقی و 28 درجه و 38 دقیقه عرض شمالی واقع شده است. یکی از شیوه های اصولی کنترل اراضی تحت فرسایش بادی احداث بادشکن است. در یک بادشکن غیر قابل نفوذ تمامی جریان باد به طرف بالای بادشکن منحرف می شود و منطقه ای با بادکم سرعت در جلو بادشکن به وجود می آید از آنجاییکه هیچگونه جریانی از داخل بادشکن عبور نمی کند بنا براین فشار در پشت بادشکن کمتر است واین پدیده سبب به وجود آمدن جریان متلاطم در پشت آن می گردد که بهکاهش طول منطقه با بد کم سرعت منجر خواهد شد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که سرعت باد در ارتفاع 5.4 متری از سطح زمین در فاصله 15 برابر ارتفاع بادشکن بیشترین کاهش سرعت باد داشته است وعلت آناین است که ارتفاع 1.4 متری نخل لخت می باشد و به صورت یک کرویدور عمل نموده باد کانالیزه می شود ودر فاصله 4برابر ارتفاع بادشکن سرعت باد به حداکثر کاهش خود رسیده است چون در فاصله 4 برابر و 15 برابر ارتفاعبادشکن باد در سطح وسیعی پخش می شود وسرعت آن کم می شود. سرعت باد در ارتفاع 1متری از سطح زمین در فاصله 15 برابر ارتفاع بادشکن بیشترین کاهش سرعت باد را دارد واین به علت پخش شدن باد درسطح وسیعتری می باشد وسرعت باد کم می گردد. سرعت باد در ارتفاع 2متری از سطح زمین در فاصله 1برابر ارتفاع بادشکن پشت بادشکن به حداکثر کاهش سرعت خود رسیده است وعلت آن تراکم بیشتر برگ درخت در ارتفاع 2متری نسبت به 1متری و. 4 متری می باشد. سرعت باد در ارتفاع 3متری از سطح زمین در فاصله 4برابر ارتفاع بادشکن به حداکثر کاهش سرعت اولیه باد رسیده است، علت آن تراکم بیشتر تاج پوشش نسبت به ارتفاع 5.4 و 1و 2متری از سطح زمین است. تغییرات سرعت باد در ارتفاعات 2و 3متری از سطح زمین نشان می دهد بخشهایی از بادشکن که تراکم بیشتری دارد کاهش سرعت باد در فواصل کم از بادشکن زیاد و زودتر به سرعت اولیه خود نسبت به ارتفاعات دیگرمی رسد. در فاصله 1برابر ارتفاع بادشکن در ارتفاع 5.4 متری پشت بادشکن بیشترین کاهش سرعت باد را داشتیم. در یک بادشکن غیر قابل نفوذ، تمامی جریان باد به طرف بالای بادشکن منحرف می شود و منطقه ای با باد کم سرعت در جلو بادشکن به وجود می آید و از آنجایی که هیچگونه جریانی از داخل بادشکن عبور نمی کند، بنابراین فشار در پشت بادشکن کمتر است و این پدیده سبب به وجود آمدن جریان متلاطم در پشت آن می گردد که به کاهش طول منطقه با باد کم سرعت منجر شده است

Keywords:

بادشکن , فواصل اجرایی , سرعت باد , رودبار جنوب , نخل و اکالیپتوس