ارزیابی کیفی و کمی برنج در حوزه آبخیز خشکه رود شهرستان رودسر استان گیلان

ارزیابی تناسب ارزیابی تناسب اراضی جهت تعیین سازگاری برای یک نوع خاص از انواع استفاده بهکار برده میشود. هدف از این مطالعه بررسی تناسب کیفی و تعیین پتانسیل تولید اراضی حوزه آبخیز خشکه رود شهرستان رودسر در شرق استان گیلان برای کشت برنج آبیبوده است. در ارزیابی کیفی مشخصات اقلیمی، پستی و بلندی و خاک منطقه با نیازهای اکولوژیکی گیاه برنج مقایسه و بر اساس میزانتطابق آنها، کلاس تناسب کیفی تعیین گردید. این نوع ارزیابی از طریق روش پارامتریک انجام گرفت. تولید پتانسیل گیاه برنج از روش پیشنهادی فائو محاسبه گردید، که مقدار آن در نزدیک ساحل12/1تن در هکتار به دست آمد نتایج ارزیابی کیفی نشان داده است که در واحدهای اراضی نزدیک به دریا تناسب خوبی برای کشت برنج دیده میشود اما در مناطق جنوبی حوزه آبخیز اراضی برای کشت برنج نامتناسب ارزیابی شدهاند. مهمترین محدودیت اقلیمی منطقه برای کشت گونه های محلی برنج، میانگین دما در مرحله رشد سبزینهای است. بر اساس روش پارامتریک مهمترین محدودیت خاک و زمین نما در نواحی جنوبی حوزه آبخیز، محدودیت عمق خاک، بافت خاک، پستی و بلندی میباشد

Keywords:

ارزیابی اراضی , کشت برنج , تولید پتانسیل , استان گیلان