صدیقه ابراهیمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه یزد
محمد نهتانی - استادیار گروه آبخیزداری، دانشگاه زابل
حسین صادقی مزیدی - دانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان
شهناز رفعت پور - دانشجوی ارشد بیابان زدایی، دانشگاه زابل

در قسمت‌های مختلف دنیا، بخصوص در کشورهای در حال توسعه ، مسائل مرتبط با اب از قبیل: کمبود اب، آلودگی اب و افزایش خسارات ناشی از تغییر اقلیم وجود دارد. این مسائل کمبود مواد غذایی و به دنبال آن گسترش بیماری‌ها را در پی خواهد داشت. بنابراین در کشورهایی مانند ایران که با کمبود منابع ابی مواجه می‌باشد، توجه به کلیه منابع آبی از اهمیت بالایی برخوردار است که این امر در قالب مدیریت یکپارچه منابع آبی قابل اجراء‌خواهد بود. مدیریت یکپارچه منابع آب، یک فرآیند سیستماتیک برای توسعه پایدار،اراضی کشاورزی در مناطق خشک ونیمه خشک جهان، گسترش صنایع، توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی و محدودیت‌ها و مشکلات روز افزون کیفی منابع ابی، در بسیاری از کشورها، تأمین آب مطمئن را به یکی از چالش‌های اساسی در قرن حاضر تبدیل نمود است. مدیریت یکپارچه منابع ابی، ضمن جبران برخی از کمبودها، باعث افزایش ذخیره منابع ابی موجود، حداقل نمودن اثرات منفی استفاده مجزا از منابع و مدیریت موثر و بهینه آب می‌شود. در این مقاله، مدیریت یکپارچه منابع آبی در قالب: منابع اب سطحی، منابع اب زیرزمینی، استفاده مجدد از پساب‌ها و آب‌های مجازی مورد بحث قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت یکپارچه منابع اب شهری در جهت کاهش اثرات تغییر اقلیم می‌پردازیم. روش تحقیق صورت گرفته در پژوهش حاضر به شیوه توصیفی – تحلیلی و برگرفته از منابع معتبر و اسناد کتابخانه‌ای می‌باشد. که در نهایت به تجزیه و تحلیل آن پرداخته شده است.

تغییر اقلیم، خشکسالی، خشک و نیمه خشک، مدیریت یکپارچه منابع ابی، مصارف آبی