مرضیه زحمتکش - دانشجوی کارشناسی ارشد زیست دریا، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، رشت
نادر شعبانی پور - دانشیار جانور شناسی، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، رشت
عسگر زحمتکش - استادیار شیلات، مرکز آموزش علمی کاربردی میرزا کوچکخان گیلان، رشت
کیوان عباسی - عضو هیئت علمی پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی کشور، بندر انزلی

شگ ماهی براشنی کووی (Alosa braschnikowi) از خانواده شگ ماهیان (Clupeidae) و جنس (Alosa) جزء گونه‌های اندمیک و اقیانوس‌رو دریای خزر بوده و به لحاظ اقتصادی نسبت به سایر گونه‌های متعلق به جنس Alosa به دلیل فراوانی بیشتر و جثه بزرگتر از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به اینکه آخرین مطالعات انجام شده بر روی رژیم غذایی این ماهیان مربوط به سال‌های 80-83 می‌شود و با توجه به تغییرات صورت گرفته در اکوسیستم دریای خزر در سال‌های اخیر لذا بررسی مجدد تغذیه این ماهیان ضروری به نظر می‌رسید. در مطالعه حاضر طول نسبی لوله گوارش (RLG)، شاخص تهی بودن معده (VI)، شدت تغذیه (IF) و ضریب چاقی (K) مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان بررسی شده دارای میانگین طول چنگالی 8/2 ± 41/26 سانتی‌متر و میانگین وزن 10/160 ± 59/233 گرم بودند. این ماهیان با میانگین طول نسبی لوله گوارش 04/0 ± 61/0 جزء ماهیان گوشتخوار محسوب می‌شوند. میانگین شاخص تهی بودن معده 9/14 درصد محاسبه گردید که نشان دهنده پرخور بودن ماهیان بررسی شده است و همچنین میانگین شدت تغذیه آنها 2/252 ± 9/284 است. براساس اولویت غذایی تعیین شده نیز کیلکا بالاترین فراوانی حضور را در بین سایر طعمه‌های خورده شده داشت. بنابراین مطالعه صورت گرفته نشان دهنده تغییر در اولویت غذایی این گونه نسبت به مطالعات پیشین است.

رژیم غذایی، دریای خزر، استان گیلان،braschnikowi Alosa