سیدعباس حسینی - گروه شیلات- دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سیدیوسف پیغمبری - عضو هیات علمی گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
هادی رییسی - گروه شیلات- دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان
مسلم دلیری - گروه شیلات- دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان

تحقیق حاضر با هدف مقایسه توزیع فراوانی طولی ماهیان صید شده در تورهای ترال شناورهای سنتی و صنعتی میگوگیر در آب های ساحلی استان هرمزگان انجام پذیرفت. عملیات نمونه برداری با استفاده از دو شناور به نام-های طبس 9 وطبس2 (مجهز به یک جفت تور ترال میگو از جنس پلی آمید با اندازه چشمهبه صورت چشمه کشیده 35 میلیمتر در قسمت کیسه و 45 میلیمتر در قسمت بدنه تور و طناب فوقانی به طول 27 متر) و یک فروند لنج میگوگیر (مجهز به تور ترال از جنس پلی آمید با اندازه چشمه 20 میلیمتر در قسمت کیسه و 40 میلیمتر در قسمت بدنه تور و طناب فوقانی به طول 39 متر)انجام شد. پس از هر مرحله تورکشی و تخلیه صید روی عرشه کشتیگونه های صید شده در حد جنس و گونه مورد شناسایی قرار گرفت. سپس ماهیان با ارزش تجاری و یا گونه های که درصد وقوع بالایی داشتند (حلوا سفید، شیر، حلوا سیاه، گربه ماهی بزرگ، شوریده، کریشو، قباد، زمین کن دم نواری، کوسه چانه سفید، شبه شوریده، یال اسبی سربزرگ، کفشک زبان گاوی، شورت، خارو و کوتر چشم درشت) با استفاده از تخته بیومتری (با دقت 1 میلی متر) بیومتری شدند. نتایج آزمون کولموگراف اسمیرنوف دو نمونه ای نشان داد که در بین همه گونه های مورد بررسی فقط فراوانی طولی گونه های حلوا سفید، شیر، حلوا سیاه، شوریده، شبه شوریده، یال اسبی سر بزرگ و کفشک زبان گاوی صید شده توسط شناورهای سنتی و صنعتی میگوگیر با هم تفاوت معنی داری داشت.

ترال، میگو، صید ضمنی، خلیج فارس