اثرات آبیاری زیاد بر میزان منگنز و پتانسیل اکسید و احیایی برخی از خاکهای خوزستان

این مطالعه به هدف تعیین مقادیر منگنز و تغییرات پتانسیل اکسیدو احیائی خاک انجام شد. نتایج نشان دا د که بیشترین میزان منگنز قابل عصاره گیری مهرماه (به میزان 43/62) و کمترین آن در فروردین ماه (17/91 میلی گرم در کیلوگرم) می باشد. افزایش میزان منگنز در مهرماه می تواند به اثرات طول زیاد دوره آبیاری بهار و تابستان از یک سو و ترشحات ریشه گیاهان برای تسریع در ایجاد شرایط احیایی مربوط گردد. همچنین سابقه کشت با میزان منگنز قابل عصاره گیری رابطه مستقیمی داشت. همچنین نتایج نشان داد بیشترین واکنش به الفا الفا دی پیریدیل در عمق 60-30 سانتیمتری با میانگین 0/259 0 و کمترین مقدار برای لایه سطحی که 0/055 بود که می تواند به اثرات تهویه نامناسب در عمق مربوط گردد که باعث ایجاد شرایط شرایط احیایی در خاک گردد. این شرایط یکی از اثرات مهم در کاهش تولید محصول می تواند باشد چرا که از تهویه نامناسب خاک خبر می دهد.

Keywords:

آبیاری , اکسیداسیون و احیاء , زهکشی , منگنز , خوزستان