سارا علی پور - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه تهران مرکز

هنر اسلامی به عنوان یکی از ماندگارترین نوع هنر در خلق زیبایی، در جهان همواره مورد توجه صاحب نظران بوده است.هنر اسلامی به عنوان یک میراث گرانبها در طول دوران، همواره مورد بازخوانی های دوستداران هنر بوده است.آنچه که این هنر را از سایر محصولات معاصر متمایز می کند زبان مشترک آن با روح آدمی است.در واقع هرگاه به یاری نشانه های زبانی،و مفهوم سازی های فلسفی،منطقی و علمی،نتوانیم واقعیتی،رویدادی یا تجربه ای انسانی را بیان و به دیگری منتقل کنیم ،به هنر پناه می بریم و در این بین هنر اسلامی،شاید به دلیل بازگشتش به حس انسانی،و شاید به دلیل باز گشتش به شهود و مکاشفه،یا به دلیل داشتن جوهره ناب حقیقت،توانایی زیادی در انتقال تجربه های درونی و باطنی زندگی آدمی دارد.به گفته فلوطین زیبایی با روح آدمی همبسته است،این زشتی است که به روح افزوده می شود،پس روح آدمی که هنر اسلامی به واسطه آن متظاهر می شود با زیبایی هم چشمه است.این چشمه ساری و جاری، در تمام مراحل گذار انسان، از زندگی تا مرگ،همانا حقیقت بی زمان حکمتی است مقدس ،که شناخت آن حضوری و حصولی است.بررسی برخی از جنبه های خوانایی این حکمت قدسی در هنر، که در پرتو انوار اسلام ناب به درجه رفیع زیبایی تائل آمده است،از اهداف این گذار است.

حکمت، مقدس،زیبایی شناسی،هنر،هنر اسلامی