علی رضا شیروانی - دکترای مدیریت دولتی و عضو هیات علومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
محمودرضا منتظری - دانشجوی دکترای مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اصفهان

موسسات فرهنگی هنری به عنوان تنها سازمان مردمی غیر دولتی فرهنگی کشور ، متولی اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت ارشاد در سطح خرد می باشد . و تنها نهادی است که با بودجه مستقل به فعالیت می پردازد. در این مقاله سعی در شناسایی آسیب های موسسات فرهنگی هنری و راهکار ارتقاء آنها می باشیم. عواملی همچون ضعف تخصص کارکنان موسسات فرهنگی ، عدم تبیین اهداف موسسه در سطوح مختلف ، عدم پویایی ویا تحول پذیری سیستمی موسسات، عدم بهره گیری از فن آوری روز دنیا که باعث افت هنری فعالیتها و خدمات ارائه شده خواهد گردید، مشتری محوری به منظور کسب حداکثر سود بدون توجه به برنامه ریزی برای توسعه فرهنگی کشور ، ساختار معیوب اداری کشور و نبود قوانین کپی رایت که موسسات را به سمت کپی کاری سوق داده است ، تمرکز موسسات بر بعضی از فعالیتهای فرهنگی که درآمدزایی بالا دارد و عدم توجه به سایر فعالیتهای موسسات ، سیاست زدگی نهاد های فرهنگی که باعث هرگونه برنامه ریزی در این حوزه شده است ، عدم توانمندی در تغییر ذائقه فرهنگی اقشار مختلف مردم ، عدم درک صحیح از تحولات محیطی و آینده نگری ، بازده پایین طرح های فرهنگی در کوتاه مدت ، عدم توان سرمایه گذاری در طرح ها ی بلند مدت ، تحولات فراوان اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی که باعث عدم برنامه ریزی در موسسات می گردد ، سیاست زدگی مدیران کشور به خصوص در حوزه فرهنگ و مهم ترین عامل عدم درک یکسان از نیازها و معظلات فرهنگی و راهکارهای توسعه فرهنگی از نگاه مسئولین کشور و مدیران اجرایی موسسات فرهنگی هنری می باشد.همچنین برای ارتقاء موسسات فرهنگی هنری نیاز به آموزش کارکنان ، بررسی مشوق های دولتی ، شناسایی نقاط ضعف و قوت موسسات ، برنامه ریزی استراتژیک برای موسسات و هم افزایی در اهداف آنها و ایجاد وحدت رویه در فعالیتهای فرهنگی موسسات مدنظر می باشد.

موسسات فرهنگی، مدیریت فرهنگی،سازمان های فرهنگ