بررسی اثرات جذب پروژه های مکانیزم توسعه پاک (CDM) بر کنترل آلودگی محیط زیست و دلایل عدم جذب آن در ایران

افزایش نگرانی‌ها راجع به آلودگی‌های محیط زیست، توجه پژوهشگران را نیز مانند سیاست‌گذاران به عوامل آلوده‌کننده‌ی محیط زیست، جهت و میزان تأثیر آن‌ها جلب کرده است. از آن جایی که ساختار مصرف انرژی در سال‌های اخیر در ایران تغییر کرده، در این مقاله سعی شده است که رابطه‌ی میان متغیرهای انتشار CO2 , ساختار مصرف انرژی, تولید ناخالص داخلی و تجارت خارجی در ایران، در فاصله سال‌های 1975 تا 2011، با استفاده از مدل تصحیح خطای برداری مورد بررسی قرار گیرد. نتایج به دست آمده نشان داد که در بلندمدت با افزایش هر سه متغیر ساختار مصرف انرژی، تولید ناخالص داخلی و باز بودن تجاری، میزان انتشار CO2 افزایش می‌یابد. آزمون علیت گرنجری نیز حاکی از وجود رابطه علیت از سمت تولید ناخالص داخلی و باز بودن تجاری، به سوی انتشار CO2، در کوتاه‌مدت، می‌باشد. هم‌چنین یک رابطه علی یک طرفه از سوی شاخص ساختار مصرف انرژی به سمت باز بودن تجاری برقرار است.