نسترن اسمعیل پورزنجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای ، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
علیرضا فلاحی - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی ، مدیر گروه بازسازی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

قرارگیری مناطق مختلف ایران بر روی نوار زلزله خیز آسیب پذیری بالای مستحدثات و کمبود زیر ساخت های لازم برای عملیاتی کردن صحیح مدیریت بحران سبب شده است که خطر پذیری لرزه ای در مناطق شهری و روستایی بسیار بالا ارزیابی شود . آنچه از زلزله یک فاجعه می سازد عدم آمادگی به منظور مقابله با آن و پیشگیری از عواقب زیانباری است که به بار می آورد . کاهش زیان های ناشی از زلزله ، عمدتا" بر حول روش های ساخت و ساز ساختمان ها جهت افزایش مقاومت در برابر زلزله بوده است ، اما مقابله با زلزله فراتر از رعایت اصولی فنی برای مقاوم سازی ساختمان ها می با شد و در حقیقت می با یست کل شهر را به هدف کاهش آسیب پذیری در برابر زلزله برنامه ریزی و طراحی کرد.هدف از این پژوهش شناخت درست از محدوده و تحلیل عوامل ثاثیر گذار برزلزله هم چنین شناسایی دقیق آسیب پذیری ها و خطر پذیری های کالبدی شامل :شبکه راه ها ، تاسیسات و ابنیه در بحران زلزله است و روش تحقیق ، روش توصیفی - تحلیلی است .در این مقاله با استفاده از نرم افزار GISو تلفیق لایه ها، نقشه های آسیب پذیری و خطرپذیری کالبدی در شهرستان دماوند را به دست آورده سپس ازتحلیلSWOT با تاکید بر راهبردهای تدافعی و تهاجمی در جهت رسیدن به برنامه ریزی راهبردی برای کاهش آسیب پذیری کالبدی در مواجهه با این بحران پرداخته ایم .

آسیب پذیری،خطرپذیری،مدیریت بحران،برنامه ریزی کالبدی