تحلیل خطر منطقه قم به روش احتمالاتی تصحیح شده

محدوده مورد مطالعه بر مبنای نقشه زمین‌شناسی چهارگوش قم در مقیاس 1:100000 (زمانی پدرام و حسینی، 1378) در جنوب و جنوب باختری شهر قم، در منطقه‌ای به وسعت 140 کیلومتر مربع در محدوده‌ای به طول جغرافیایی49 درجه و 30 دقیقه تا 52 درجه و 30 دقیقه خاوری و به عرض جغرافیایی 33 درجه و 20 دقیقه تا 35 درجه و 46 دقیقه شمالی قرار دارد. با توجه به بررسی‌های انجام شده منطقه مورد مطالعه از نظر فعالیت‌های زمین‌ساختی جزء مناطق جنبا محسوب می‌شود به طوری که عناصر اصلی ساختاری این ناحیه، شامل شکستگی‌ها و چین‌خوردگی‌های مرتبط با گسلش‌های اصلی و فرعی شناسایی شده‌اند (ندری، 1385). بیشتر بخش‌های محدوده مورد بررسی را رسوبات تبخیری و آبرفتی پوشانده است و همین موضوع باعث پنهان شدن برخی ساختارهای زمین ساختی در منطقه شده است (آریامنش و همکاران، 1388).روش به کار رفته در اکثر تحلیل های خطر زمینلرزه به روش احتمالاتی اولین بار توسط کرنل در سال 1968 معرفی شد. روش احتمالاتی مرسوم برای تحلیل خطر زمینلرزه، در عمل با مشکلاتی مواجه می شود که عمدتا به دلیل کمبود داده ها ی زمینلرزه ای در دسترس برای انجام مطالعات لرزه خیزی در چشمه های بالقوه زمینلره می باشد. برای غلبه بر چنین کاستی هایی وبه منظور ایجاد بازتاب واقعی ناهماهنگی لرزه خیزی در زمان و مکان، محققان چینی اصلاحاتی در این روش صورت داده اند.