امین شجاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی دانشگاه تهران
خلیل طالبی جهرمی - استاد گروه گیاه پزشکی دانشگاه تهران
وحید حسینی نوه - دانشیار، گروه گیاه پزشکی دانشگاه تهران
قدرت الله صباحی - استادیار گروه گیاه پزشکی دانشگاه تهران

استفاده از مخلوط آفت کش ها یکی از راه های مؤثر در کاهش مصرف آنها و جلوگیری از ایجادمقاومت در جمعیت آفات است. مطالعه ی برهمکنش دو آفت کش می تواند نتایج ارزنده ای برای کاربران آنها به ویژه در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات در پی داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر، مطالعه ی برهمکنش بین دو آفت کش آیتراز و ایمیداکلوپرید بر روی شته جالیز: .Aphis gossypii (Hem Aphididae بوده است. غلظت های مخلفی از ایمیداکلوپرید، به صورت جداگانه و نیز به صورت مخلوط بابالاترین دز زیر کشندگی آمیتراز به کار برده شد. کلیه تیمارها با 4 تکرار انجام گرفت. از روش قرار دادن موضعی آفت کش بر روی آفت، استفاده گردیده که بر روی هر شته بالغ و همسن به میزان 0/25 میکلولیتر از محلول مورد نظر قرار داده شد و پس از گذشت 24 ساعت از تیمار در دمای 2±25 و رطوبت 70% و همچنین دوره نوری 16 به 8 ساعت، میزان مرگ و میر محاسبه گردید. رابطه بین دو آفت کش در کلیه ی دزها بیانگر رابطه ی سینرژیستی بود. بیشترین اثر سینرزیستی در دزهای (LC(20 و (LC(30 مشاهده شد که به ترتیب نرخ سیترژیسم آنها 2/01 و 1/94 می باشد. نتایج آزمایشات نشان داد که استفاده از دزهای زیرکشنده ی مذکور می تواند نتایج امید بخشی در کنترل حشرات آفت و کنه ها در برنامه های IPM داشته باشد.

شته جالیز، دز زیرکشندگی، آمیتراز، ایمیداکلوپرید، سیترژیستی