ارائه یک روش مسیریابی مقیاس پذیر در شبکه های سیار موردی

در این مقاله یک روش مسیریابی برای شبکه ها یسیار موردی با نام SCRP(SCalable Routing Protocol) ارائه شده است. که فضای شبکه را به مجموعه ای از فضاهای محلی تقسیم می کند. در صورتیکه گره مبد و مقصد ، متعلق به یک ناحیه محلی باشند، مسیریابی از طریق روش مبتنی بر توپولوژی انجام می شود و در صورتیکه مبدا و مقصد متعلق به نواحی محلی متفاوت باشند، برای ارسال بسته ها از روش مبتنی بر موقعیت با استفاده از مدیریت موقعیت سلسله مراتبی و پیش رانی جفرافیایی استفاده می شود. روش های مبتنی بر جدول با بالا رفتن وسعت و چگالی شبکه، کارایی خود را تا حد زیادی از دست می دهند ولی برای برقراری مسیرهای مبتنی بر کیفیت سرویس مناسب می باشند. در روش های مبتنی بر موقعیت تصمیم گیری برای ارسال بسته ها، با توجه به موقعیت گره فرستنده و موقعیت گره گیرنده انجام می شود و نیازی به تاسیس مسیر در هنگام ارسال بسته ها از مبدا به مقصد نمی باشد. روش SCRP با روش مسیریابی GLS(Grid Location Service) , مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی، بهبود نسبی در دریافت بسته های داده و پروتکلی و تاخیر انتها به انتها را نشان می دهد.

Keywords:

پروتکل مسیر یابی , شبکه سیار موردی , مدیریت موقعیت , مقیاس پذیری