منوچهر طبیبیان - دکتری تخصصی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی دانشکده معماری و شهرسازی، گروه شهرسازی، قزوین، ایران
آرزو بشیریان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه شهرسازی، قزوین، ایران

از گذشته محلات مسکونی شهرها، به عنوان سلول های حیات شهری دارای نقش اساسی در زندگی ساکنین آنها بوده اند. در چند شهرها سیستم های بازی هستند که به طور مداوم منشأ تغییرات بوده و خود نیز در حال تغییر و تحول هستند. شهرها و از جمله قزوین بر پایه نهادهایی استوار است. نهاده های جغرافیایی به عنوان اساس و منشاء آثار و تبعات شهر و شهرگرایی پایه اساسی این مطالعه است. رشد و توسعه بی برنامه و بی نظم را سبب شده بخصوص در دهه های اخیر تأثیرات متفاوت و اثر نامساعدی بر جای گذاشته است و مسائل و مشکلات زیادی از جمله تبعات زیست محیطی و برهم زدن تعادل زیست محیطی را سبب شده است. شهر قزوین در دهه های اخیر در اثر مهاجرت های روستایی، رشد و توسعه بسیاری داشته و ا ین در حالی است که توسعه آن بدون توجه به توانهای محیطی (ظرفیت تحمل فیزیکی محیط) و تخریب باغات حاشیه شهر، ضایعات قابل توجهی چه شهر و نواحی پیرامونش به بار آورده است. بنابراین بررسی توسعه بهینه شهر قزوین و اثرات آن بر منابع زیست محیطی ضرورت می یابد تا در نتیجه شناخت تدوین مدلی برای توسعه بهینه شهری به ارائه راهکارهایی جهت کاهش اثرات منفی بر منابع زیست محیطی بپردازیم. در این میان بهره جستن از سیستم تحلیل سلسله مراتبی (AHP) نیز به ما کمک خواهد کرد تا در موارد نیاز از فرایند تصمیم گیری چند معیاره برای دستیابی به یک تجزیه و تحلیل جامع و نزدیک به واقعیت موجود و در نهایت تصمیم سازی صحیح و تصمیم گیری مناسب استفاده نمایئم.

شهر، توسعه بهینه، محیط زیست، تحلیل سلسله مراتبی، قزوین