نوشان علینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده تحصیلات تکمیلی محیط زیست، دانشگاه تهران
مهدی عباسی - مدیر ارشد پروژه های شرکت سامان آریا

کاهش سختی آب در فرآیند تصفیه آب جهت استفاده در صنعت یکی از مراحل بسیرا مهم محسوب میگردد، چرا که یون کلسیم همراه با یون کربنات و سولفات باعث تشکیل رسوب در ممبران های واحد RO همچنین مبدل های حرارتی می شود. مرسوم ترین روش تصفیه، نرم سازی است. بطور کلی نرم سازی آب توسط مواد شیمیایی مختلف از جمله آهک، آهک همراه با کربنات سدیم و سود ا نجام می شود. بسته به درجه نرمی مطلوب، هزینه ها و اقتصاد و همچنین سهولت تعمیر و نگهداری اجزا، هر کدام از این موارد برای عملیات نرم سازی آب بکار برده می شود. میزان مواد مصرفی و حجم لجن تولید شده از نظر زیست محیطی و اقتصادی حائز اهمیت است. زیرا هر چه حجم مواد مصرفی و تولید مواد نامطلوب بیشتر باشد آسیب بیشتری به محیط زیست وارد می نماید و از طرفی ته نشین کردن و جداسازی آن و همچنین زلال کردن آب حاصل هزینه بردار و وقت گیر است. در گذشته بسیاری از مناطق نرم سازی توسط آهک و کربنات سدیم صورت می گرفت. اما در برخی از صنایع جدید استفاده از سود توصیه می گردد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از آزمایش و شبیه سازی اثر این دو ماده را از نظر زیست محیطی و ا قتصادی بررسی و تا بر اساس آن عملکرد سود نسبت به آهک در فرآیند نرم سازی را مقایسه شود. نتایج حاصله بیانگر مزیت زیست محیطی و اقتصادی سود نسبت به آهک است.

آهک، سود، مزیت زیست محیطی، مزیت اقتصادی، نرم سازی