بررسی تغییرات بیلان آب زیرزمینی دشت الشتر در بازه زمانی 10 ساله (81-91)

آب الفبای آبادانی است و هرجای جهان آب باشد در آنجا حیات و تمدن، زندگی وسرسبزی بشر ساری و جاری می باشد. منابع آب زیرزمینی دومین منبع آب شیرین موجود در جهان محسوب می گردد، که عمده نیازهای آبی را تحت پوشش قرار می دهد. حدود یک سوم جمعیت جهان وابسته به آب زیرزمینی بوده و بیش از 70 درصد آن به مصرف کشاورزی می رسد. توسعه کشاورزی و صنعت، افزایش برداشت از منابع مذکور را در پی دارد و برداشت بی رویه موجب افت سطح آب زیرزمینی در آبخوان می شود که مشکلاتی مانند خشک شدن چاه ها، کاهش دبی رودخانه ها، آب دریاچه ها، تنزل کیفیت آب، افزایش هزینه پمپاژ، ا ستحصال آب و از همه مهمتر باعث تخریب آبخوان می گردد. به همین دلیل مدیریت منابع آب به ویژه آبهای زیرزمینی، در مناطق خشک و نیمه خشک ازاهمیت خاصی برخوردار است. عوامل مختلف طبیعی و انسانی در چند دهه اخیر باعث ایجاد شرایط بحرانی و افت سطح آبهای زیرزمینی در بیشتر منطقه های کشور از جمله استان لرستان شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان افت سطح آب زیرزمینی دشت الشتر در طی دوره آماری 10 ساله (81-91) برابر 3/7 متر می باشد که به طور متوسط سالانه 37 سانتی متر افت سطح آب زیرزمینی را نشان می دهد. همچنین هیدروگراف واحد دشت الشتر نشان داد که میزان افت سطح آب زیرزمینی روند نزولی دارد که این روند در طی سالهای 88-87 شدیدتر شده است. ضمن اینکه در سال آبی 88-87 دارای بیشترین بارش در طول بازه 10 ساله را نشان داده است. نتایج این تحقیق نشان داد که بیلان آب زیرزمینی دشت الشتر منفی شده ا ست و کل کسری آب زیرزمینی آبخوان دشت در طی بازه 10 سال 18/5 درصد مربوط به توزیع و پراکندگی نامناسب زمان بارش و 61 درصد مربوط به صدور مجوز و تخصیص ناصحیح منابع آب بوده است.

Keywords:

بیلان , آب زیرزمینی , افت , هیدروگراف واحد , آبخوان , بارش