مینا موذن - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشگاه ارومیه
رامین نجفی - استادیار گروه علوم دامی، دانشگاه ارومیه

از آنجا که کود و بستر طیور به طور گسترده در صنعت مرغداری تولید شده و علی رغم داشتن مزایای مفید در حاصلخیر نمودن خاک، افزایش رشد گیاهان و بهبود عملکرد محصولات زراعی، در صورت عدم توجه به میزان صحیح از به کاربردن این محصول به دلیل داشتن مقادیر متفاوت از مواد سمی از جمله آرسنیک، مس، روی و همچنین، پاتوژن های بیماری زا مانند کلستریدیوم، سالمونلا و گونه های انتروباکتر می تواند آلودگی و مشکلات زیست محیطی را به دنبال داشته باشد. از طرفی، نیتروژن فراوان ترین عنصر در کود طیور می باشد که با تبدیل به فرم های نیترات و آمونیاک می تواند بیشترین آثار تخریبی را بر سلامت محیط زیست بر جای بگذارد. آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی نیز به دلیل کاربرد بیش از اندازه کود طیور در مزارع و بنا به محلول بودن نیتروزن، نیترات و فسفر در آب می تواند اتفاق بیافتد. از آنجا که امروزه توجه به مشکلات زیست محیطی افزایش یافته و نیاز به ارائه راهکارهای مدیریتی در بهبود وضعیت محیط زیست مطرح می باشد، در این مطالعه سعی شده است ضمن بیان نمودن عناصر موجود در کود مرغی و اثرات آن بر سلامت انسان و محیط زیستف برخی از راهکارهای مدیریتی را نیز در جهت اهش پیامدهای زیست محیطی ناشی از آنها ارائه نمائیم.

کودمرغی، بستر طیور، آلودگی، مشکلات زیست محیطی، مدیریت