بررسی اثر میزان و زمان مصرف هیومیک اسید بر عملکرد و عیار قند در چغندرقند

افزایش جمعیت انسانی و درخواست برای کیفیت بهتر محصولات کشاورزی همیشه انگیزه ای برای توسعه کشاورزی بوده است. بدین لحاظ کشاورزی ارگانیک و پایدار یک روند گریز ناپذیر در کشاورزی آینده است. اسید هیومیک به عنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی بدون اثرات مخرب زیست محیطی جهت بالا بردن عملکرد و کیفیت جغندرقند به خصوص در شرایط متغیر زیست محیطی می تواند مؤثر واقع شد. به منظور بررسی ا ثر ماده آلی هیومیک اسید بر روی خصوصیات کمی و کیفی محصول چغندرقند آزمایشی در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی در سنگل آباد (حومه تربت حیدریه) با 4 سطح مختلف هیومیک اسید (0، 1، 3، 4/5 کیلوگرم در هکتار) و سه زمان مصرف (ابتدای رشد غده (مرداد)، اواسط رشد غده (شهریور) و ا نتهای رشد غده (مهر)) با آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد ریشه، عیار قند بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح و غلظت های مختلف اسید هیومیک بر تمامی صفات مورد ارزیابی تفاوت معنی داری در سطح احتمال یک درصد داشت. اثر متقابل سطوح اسید هیومیک و زمان مصرف نیز بر صفات عملکرد ریشه، عیار قند تفاوت معنی داری نشان داد. بر طبق نتایج بدست آمده حداقل و حداکثر عملکرد ریشه به ترتیب در تیمار شاهد و 3 کیلوگرم هیومیک اسید در هکتار بدست آمد در رابطه با زمان مصرف نیز بالاترین میزان عملکرد در استفاده از اسید هیومیک در ابتدای رشد غده حاصل شد. در مجموع می توان گفت که استفاده از اسید هیومیک به دلیل اثرات مختلف فیزیولوژیکی، علاوه بر افزایش عملکرد چغندرقند، می توان در جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست نقش مثبتی را ایفا کند و به عنوان ماده ای با منبع طبیعی در جهت پایداری و افزایش تولید محصولات زراعی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

چغندرقند , هیومیک اسید , زمان مصرف , عملکرد ریشه , عیارقند