تهیه خوراک دام و طیور از پسماندهای کشتارگاهی مطالعه موردی کشتارگاه خوی

در کشتارگاه های دام نیز نظیر اغلب صنایع غذایی، مواد زایدی تولید می شود که نیاز به مدیریت منسجم دارد. تأکید بر کمینه سازی زائدات و کاهش این مواد سیاستی است که در دنیا در دو دهه اخیر در مدیریت مواد زائد صنعتی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله به طبقه بندی و مدیریت زیست محیطی مواد زائد صنعتی کشتارگاه دام شهر خوی، پرداخته شده است. جهت نیل به اهداف پژوهش، اقداماتی از قبیل شناسایی چشمه های تولید، تناوب، ماهیت پسماند و کمیت تولید بازای هر رآس کشتار دام سبک و سنگین و نحوه مدیریت فعلی زباله صورت پذیرفت. سپس مواد زائد، بر اساس روش پیشنهادی برنامه محیط زیست سازمان ملل (یونپ) طبقه بندی گردید و در خاتمه راهکارهای کمینه سازی پسماند پیشنهاد گردید. ضایعات کشتارگاهی از جمله محصولات ناخواسته و در عین حال جزو لاینفک فعالیت کشتارگاه ها می باشد. در همین راستا مطالعه ای بصورت موردی در استان تهران برای شناسایی مسئله و ارائه راهکارهایی مناسب انجام گرفت. در بخش اول این مطالعه به منظور بررسی وضعیت موجود ضایعات کشتارگاهی از روش نمونه گیری طبقه بندی استفاده شد. نتیجه ی این بررسی بیانگر وجود 37% پسماند کشتارگاهی در زیربخش دام بود. علاوه بر بررسی وضعیت موجود، تدکید بیشتر این مطالعه بر ارائه راهکارهای کاهش احتمال به وجود آمدن پسماندها در کشتارگاه ها، به عنوان اساسی ترین روش مدیریتی، نظیر اعمال روشهای مناسب در فرآیند استفاده ی مجدد و بازیابی آنها بوده است. در آخر می توان اظهار داشت که کاهش ضایعات مدیریت پسماندهای کشاورزی در قیاس با افزایش سطح زیرکشت یا افزایش راندمان تولید، رویکردی فرآیندی و جامع نگرانه تر در مورد تحقق امنیت غذایی است، و پیشنهاد می شود که مورد توجه و عنایت بیشتری قرار گیرد.

Keywords:

کشتارگاه , دام , مدیریت پسماند , خوی