صدیقه ابراهیمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه زابل
محمد نهتانی - استادیار گروه آبخیزداری، دانشگاه زابل
حسین صادقی مزیدی - دکتری آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان

سیستم های پایش در تدوین طرح های مقابله با خشک سالی و مدیریت آن از اهمیت زیادی برخوردار هستند که بدین منظور از شاخصهای خشکسالی برای بیان کمی این پدیده استفاده میگردد. هدف از این مقاله بررسی آثار خشک سالی در یک دوره 14 ساله (1378_1392)بر سطح سفره آب زیرزمینی دشت فسا با استفاده از شاخص خشکسالی اقلیمی SPI وشاخص منابع آب زیرزمینی GRI به عنوان شاخص هیدرولوژیکی می باشد. در مقیاس زمانی دراز مدت به خصوص 48 ماهه با نتایج SPI به دست آمده نشان دهنده افت شدید سفره به خصوص در 7الی 8 سال اخیر و رابطه منفی بین شاخص و سطح ایستابی سفره دشت فسا میباشد. این نکته بیانگر این مطلب است که بین خشکسالی اقلیمی با خشکسالی هیدرولوژیکی به خصوص در مقیاس بلند مدت رابطه معنی داری وجود دارد و خشکسالی هیدرولوژیکی نسبت به خشک سالی اقلیمی تاخیر فاز زمانی دارد.

آب زیرزمینی، سطح ایستابی، خشکسالی، SPI ، GRI