لیلا سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبخیزداری، دانشگاه لرستان
علی حقی زاده - استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشگاه لرستان

منابع طبیعی، بستر حیات کلیه ی موجودات زنده و سرسبزی و آبادانی آن، نشانه ی پیشرفت علمی و فرهنگی جوامع و زمینه ساز نیل به توسعه پایدار می باشد. رشد جمعیت و توسعه زندگی شهرنشینی از طرفی باعث رشد اقتصادی شده و از طرف دیگر، با افزایش سطوح نفوذناپذیر، از بین بردن جنگلها و مراتع، فشرده سازی خاک و کاهش میزان نفوذپذیری، باعث تشدید مخاطرات طبیعی از قبیل خشکسالی، سیل، آتشسوزی و غیره می شود. وقوع حوادث غیرمترقبه، سیل های خانمان سوز، آتشسوزی جنگلها، وقوع خشکسالی ها، که حاصل از تخریب جنگلها و مراتع بوده، سالیانه قربانیان زیادی اعم از جان انسان ها و نابودی حیات وحش را در پی داشته است. در تحقیق حاضر ابتدا به فعالیت های مختلف انسانی در تخریب جنگلها و مراتع پرداخته و سپس راهکارها و پیشنهاداتی جهت کنترل آن ارائه گردیده است. نتایج حاصل از این تحقیق موید آن است که، رشد و توسعه انسان اثرات زیانبار بسیاری را بر منابع طبیعی و علی الخصوص جنگل ها و مراتع بر جای می گذارد. رشد و افزایش نامحدود جمعیت در مقابل منابع طبیعی محدود، باعث ایجاد ناهماهنگی هایی در طبیعت گردیده که انسان با فعالیت های ناموزون خود آن را تشدید می کند. لذا در ایجاد مخاطرات طبیعی، علاوه بر عوامل طبیعی، نقش انسان را نباید از نظر دور داشت.

آنتروپوژنیک، منابع طبیعی، توسعه پایدار، مخاطرات طبیعی