بررسی و رتبه بندی موانع ارتقای شغلی زنان به سطوح مختلف مدیریتی در سازمان های دولتی منطقه غرب مازندران

در سال های اخیر افزایش کمی حضور زنان در سازمان ها با بهبود کیفی منزلت و جایگاه آنان همراه نبوده، و از این رو نیروی عظیم و خلاق که نیمی از صاحبان تفکر و اندیشه به شمار می روند، در سطوح مدیریتی بهره چندانی گرفته نمی شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی و رتبه بندی موانع ارتقای شغلی زنان به سطوح مختلف مدیریتی در سازمان هایدولتی منطقه غرب مازندران است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی بوده است جامعه آماری اینتحقیق عبارتند از: کلیه زنان کارمند سازمان های دولتی غرب استان مازندران می باشند. تعداد این افراد درمجموعه برابر استفاده شده است که تعداد 350 نفر از طریق «جرسی و مورگان» با 183 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات متغیرها از پرسشنامه استاندارد 27 سوالی موانع حضور زنان در پست های مدیریتی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای تعیین پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 8/. است در نتیجه پایایی پرسشنامه تأیید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS صورت گرفت و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون t آزمون کولموگروف– اسمیرنف وآزمون فریدمن برای رتبه بندی موانع ارتقای شغلی استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که بین موانع فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و سازمانی با حضور زنان به سطوح مختلف مدیریتی در سازمان های دولتی منطقه غرب مازندران رابطه معناداری وجود دارد. از نظر رتبه بندی موانع فرهنگی، سازمانی، فردی، اجتماعی و سیاسی به ترتیب رتبه های اول تا پنجم را کسب نمودند.

Keywords:

مدیریت , زنان , موانع ارتقا , رتبه بندی , سازمان های دولتی