علی غفاری - دانشیار - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مکانیک
رضا کاظمی - دانشیار - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مکانیک
سیدحامد طباطبائی اوره - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
رضا کربلائی محمدعلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

در این مقاله پارامترهای مجهول مدل ریاضی رانند با استفاده از روشهای بهینه سازی و بر مبنای مدل غیر خطی هفت درجه آزادی خدرو، در یک مانور استاندارد، شناسایی می شوند. در ابتدا با بررسی مدلهای موجود برای راننده، یکی از آنها که با توجه به واقعیتهای فیزیکی، مناسبتر تشخیص داده شده ، انتخاب می گردد. به منظور شناسایی پارامترهای مجهول مدل فوق، بر مبنای دینامیک حرکتی خودرو و محدودیتهای فیزیکی و فکری رانند، یک مسئله بهینه سازی طرح می شود. حل مسئله فوق با استفاده از دو روش حداقل مربعات و الگوریتم ژنتیک انجام می شود. فرایند حل مسئله در دو حالت مختلف (مانور بر روی جاده خشک و لغزنده) انجام شده است. نتایج حاصل از شیه سازی، حکایت از آن دارد که الگوریتم ژنتیک در دوحالت، جواب بهینه مسئله را پیدا کرده است، در حالیکه روش حداقل مربعات، در حالتیکه دینامیک حاکم بر مسئله غیر خطی تر شده است (جاده لغزنده) نتوانسته به جواب مطلوب همگرا گردد.

الگوریتم ژنتیک ، روش حداقل مربعات ، مانور تعویض خط دوگانه ، مدل راننده