بررسی سازگاری و عملکرد چهارگونه گیاه دارویی به منظور تغییر الگوی کاشت مزارع در شهرستان بیرجند

با توجه به این‌که شهرستان بیرجند اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی دارد، پهنه کردن سیستم‌های کشاورزی و تغییر الگوی کشت از گیاهان کم بهره به گیاهانی که نیاز آبی کمتر و بازدهی بیشتری دارند، در نهایت به پایداری این سیستم‌ها منتهی می‌شود. بدین منظور چهار گونه گیاه دارویی زنیان، رازیانه، اسفرزه و رزماری با این هدف کشت و سازگاری آن‌ها با شرایط محیطی و در نهایت صرفه اقتصادی بررسی شده است. این آزمایش به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار بررسی شد. به لحاظ جوانه زنی و مقاومت به شوری در طول مرحله رشد حساس‌ترین گونه رازیانه بود به طوری که 50٪ بوته‌های رازیانه از بین رفتند پس از رازیانه گونه حساس به شوری اسفرزه با زا بین رفتن 30٪ جوانه‌ها در زمان جوانه‌زنی تا پنجه‌زنی بود. زنیان در مقایسه با کشت رایج منطقه مثل گندم، جو، یونجه و چغندرقند درآمد بالایی نسبت به نیاز آبی داشتند و با توجه به شوری خاک منطقه و مقاومت بالای رزماری و زنیان به شوری توصیه می‌شود گندم، جو، یونجه و چغندرقند از الگوی کشت منطقه حذف و اسفرزه، زنیان و رزماری در الگوی کشت منطقه خراسان جنوبی گنجانده شوند.

Keywords:

شوری خاک , الگوی کشت , کشاورزی پایدار , رزماری , زنیان