سیدمجید عبداللهی - دانش پژوه دکتری برنامه ریزی آموزش از دور
بی بی عشرت زمانی - دانشگاه پیا م نور تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم تربیتی
عیسی ابراهیم زاده - دانشگاه پیا م نور تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم تربیتی
حسین زارع - دانشگاه پیا م نور تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم تربیتی

از جمله عوامل اصلی در زمینه پیاده سازی آموزش مجازی در دانشگاه ها اساتید گرو ههای آموزشی هستند. با این وجود بسیاری از مطالعات، مقاومت اساتید در مقابل پذیرش فناوری های آموزشی جدید را به عنوان مانع و مشکلی اساسی برای رشد برنام ههای آموزش مجازی گزارشکرده اند. اساتید اغلب نگران یها و مشکلاتی را در جهت شرکت در آموزش مجازی – از قبیل فقدان زمان آزاد، فقدان ارائه حمایت لازم وارزشگذاری عملی به تلا ش خود از سوی مؤسسه و فقدان کارآموزی بیان م یکنند. با ای نوجود فهرست عوامل بازدارنده مشارکت اساتید در آموزش برخط بسیار طولانی بوده و رفع هر یک از این عوامل نیازمند اتخاذ راهکارهایی متناسب با فضای مؤسسات آموزشی است. بنابراین محقق برای ثبت عوامل مختلفی که در تحقیقات در این زمینه یافت م یشوند آ نها را در سه گروه عمده شامل بازدارند ههای شخصی )مرتبطبا ویژگی های فردی و عادات رفتاری اساتید( بازدارند ههای نگرشی )مرتبط با نگرش اساتید به ویژگی های ذاتی محیط یادگیری در دور ههای آموزش مجازی( و بازدارند ههای زمین های )مرتبط با عدم ارائه حمای تهای فنی و سازمانی لازم از سوی مؤسسه برگزارکننده دور هها به اساتید( تقسیم بندی نموده و به ارائه راهکارهایی مناسب در جهت غلبه بر این مشکلات م یپردازد.

آموزش مجازی، مشارکت اساتید، بازدارند ههای شخصی، بازدارنده های نگرشی، بازدارنده های زمینه ای