طراحی آموزش الکترونیکی پزشکی مبتنی بر رویکرد تعاملی پژوهش محور

مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه می توان دستیابی به شرایط تعاملی مؤثر برای آموزش، یادگیری و سنجش مبتنی بروب را در حوزه آموزش پزشکی ایجاد کرد. با توجه به دو پارادایم فکری سازنده گرایی و یادگیر یهای موقعیتی، از انتقال دانش به عنوان یادگیریکمتر یاد میشود. از دیدگاه این رویکردهای روان شناختی، ساخت معنا در بستر فرهنگی برای درک بهتر جهان دور و بر که به عدم قطعیتخواهد انجامید، یادگیری محسوب میشود. این یادگیر یها زمانی اتفاق م یافتد که فعالیتهای یاددهی- یادگیری در یک فرایند تعاملی بین شرکت کنندگان در محیط یادگیری و مجموعه ابزارها و امکانات آن صورت م یپذیرد. در این مقاله فضای الکترونیکی همچون چندرسانه ا یهاو فضای اینترنتی تعاملی پژوهش محور مؤثرترین محیط یادگیری مبتنی بر دو رویکرد روا نشناختی سازند هگرایی و یادگیری موقعیتی در نظرگرفته شده است. محی طهایی که چالش انگیز بوده، دانشجو را درگیر فعالیت یادگیری کنند. ابعاد دیگر چنین فضای الکترونیکی ب هویژه محیط یادگیری اینترنتی تعام لگرای پژوهش محور، مالکیت مسئله، تعهد و مسئولی تپذیری و ارتباط اهداف با علایق دانشجو و فراهم ساختن ساختار مناسب است. همچنین توجه به محی طهای پیچیده یادگیری، نقش گفتگوهای اجتماعی، مورد توجه قرار دادن موضوع واحد از دیدگا ههای مختلف و درک فرایند تولید معنا از دیگر مشخص ههای یک محیط آموزشی الکترونیکی پژوهش محور سازندهگرا است

Keywords:

آموزش الکترونیکی , رویکرد تعاملی پژوهش محور , سازند هگرایی , یادگیری موقعیتی , آموزش پزشکی