عیسی رضائی - دانشجوی دکتری، گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
محمدرضا نیلی - عضو هیئت علمی(استادیار)، گروه تکنولوژی آموزشی ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
هاشم فردانش - عضو هیئت علمی(دانشیار)، گروه علوم تربیتی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
محمد شاهعلیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

هدف این پژوهش، بررسی کیفی مؤلفه های یاددهی و یادگیری نظریه ارتباط گرایی و ارائه الگوی مفهومی برای طراحی محیط های یادگیری ارتباط گرا است. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، تحلیل محتوای کیفی Mayringاست، به این صورت که ابتدا چند سؤال اساسیدرباره الگوهای طراحی آموزشی مطرح شد که عبارتند از: الف) اجزاء تشکیل دهنده آموزش در نظریه ارتباط گرایی کدامند؟ ب) ترتیبو توالی اجزاء آموزش در نظریه ارتباط گرایی به چه شکل است؟ ج) روش های ارائه و ارزشیابی آموزش در نظریه ارتباط گرایی کدامند؟ سپس با استفاده از مبانی نظری ارتباط گرایی جنبه های تحلیل، مقوله های اصلی و زیر مقوله های پاسخ سؤالات مشخص شد و درنهایت با کدگذاری مقوله های اصلی از مقوله های فرعی تفکیک شده و الگوی مفهومی طراحی زیست بوم های یادگیری بر مبناییافته های پژوهش طراحی گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اسناد و مدارک معتبر نظریه ارتباط گرایی از سال 2004 تا سال 2012 تشکیل می دهد که تعداد آنها 540 منبع بود. محتوای این منابع به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیده و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج تحلیل منجر به تشخیص مولفه های یادگیری نظریه ارتباط گرایی شد که با تحلیل و ترکیب مؤلفه های اصلی،الگوی طراحی زیست بوم های یادگیری در قالب هشت مؤلفه اصلی شامل تحلیل و اعتباربخشی، طراحی شبکه و زیست بوم، هدف گذاری- ایجاد علاقه مشترک، تسهیل جریان دانش، توانمندسازی شبکه، بازتولید یا باز ترکیب، بازخورد- ارزشیابی وهدف گذاری مجدد ارائه شد. نتیجه گیری: الگوی طراحی زیست بوم های یادگیری در قالب طراحی آموزشی خرد و کلان مطرح شده است و قابلیت آن را دارد تا در محیط های حضوری، برخط و ترکیبی به کار گرفته شود

آموزشی، الگو ها، تکنولوژی آموزشی، طراحی آموزشی، طراحی آموزشی ارتباط گرا