منصور صابری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران مکانیک خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد اصفهان
مسعود رضازاده عنبرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران مکانیک خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد اصفهان

بحث پایداری شیب های سنگی کاربرد فراوانی در پروژه های ژئوتکنیکی از جمله سدسازی، تونل سازی و راهسازی دارد. ناپایداری در شیب های سنگی می تواند موجب خسارت های مالی و جانی جبران ناپذیری شود و به همین دلیل همواره محققین و مهندسین ژئوتکنیک به دنبال روشی مناسب جهت طبقه بندی و آنالیز پایداری شیب های سنگی بوده اند. از جمله روش های طبقه بندی می توان به SMR,RMS,SRMR,RMR و CSMR اشاره کرد. هر کدام از سیستم های مذکور نقایصی از جمله در نظر نگرفتن پارامترهای موثر در پایداری شامل وضعیت پوشش گیاهی روی شیب میزان هوازدگی سنگ GSI و میزان بارش سالانه و بحرانی دارند در ابتدای این مقاله به صورت مختصر به معرفی تعدادی از طبقه بندی های رایج سنگ پرداخته شده است در حین معرفی روش جدید، مقایسه ای با روش های رایج صورت می گیرد و معایب و مزایای آن بیان می شود سپس برای هر کدام از انواع زمین لغزش شامل لغزش صفحه ای، لغزش گوه ای، واژگونی بلوک های سنگی منفرد، واژگونی خمشی، واژگونی بلوکی واژگونی بلوک سنگی ناشی از هوازدگی و هوازدگی شدید در توده سنگ گسیختگی کنترل شده غیرساختاری شاخص خطرHI به صورت جداگانه محاسبه می شود. شاخص خطر، اساس سنجش پایداری شیب سنگی می باشد.

طبقه بندی توده سنگ ، شیب سنگی ، زمین لغزش ، شاخص خطر ، گسیختگی