تاثیر بزرگراه های درون شهری در تغییر دید شهری تهران

رشد وگسترش شهر تهران و تغییر مداوم ابعاد شهرى ضرورت ایجاد شبکه منسجم و به هم پیوسته از راه هاى شهرى را به صورت سلسله مراتبى معین و تعریف شده ایجاب میکند شبکه اى منسجم با ضوابط و آیین نامه هاى موجود که در آن ترتیب قرار گیری و ارتباط راه هاى فرعى تا جمع کننده ها ودر نهایت بزرگراه هاى درون شهرى کاملا رعایت شده باشد در چنین مجموعه اى بزرگراه به عنوان بیرونى ترین عنصر راه هاى درون شهر در نظام سلسله مراتب (مبتنى بر تعریف موجود در آیین نامه) بیشتر واحد در ارزش و نقش جابجایى و دسترسى خواهد بود بدین ترتیب بزرگراه های درون شهرى باید بتوانند سواره ها را از مکانى به مکان دیگرى منتقل کند و وظیفه تامین دسترسى را بر مبناى سلسله مراتب شبکه به خیابان هاى شریانى واگذار نماید اما مسئله اى که اغلب از دید طراحان شبکه راه ها به دور مى ماند این است که با توجه به وضعیت فعلى شهر تهران شبکه راه هاى شهر باید با تغییرات درونى محله ها ساماندهى گردد نه اینکه مانند یک نقشه از پیش تعیین شده بر روى نقشه شهر قرار گیرد بلکه به مقتضاى وضعیت پیشنهادى تغییر حالت ها و اتفاقات ناگهانى را در زمینه و بافت شهر سبب گردد. براى رسیدن به این هدف نکاتى باید مد نظر طراحان قرار گیرد که نقطه مشترک کار طراحان شهرى و طراحان بزرگراه ها مى باشد از اصلى ترین این نکات مسئله حریم راه و ارتباط آن با بافت مجاور است که به طور کلى در قالب مسائلى مثل آلودگی ها و ایمنى و دید بصرى موضوع منظر شهرى بزرگراه ها را شکل مى دهد بنابراین در این مقاله براى رسیدن به طراحى مناسب بزرگراه ها و همخوانى آن با زمینه بافت شهرى باید مد نظر طراحان بزرگراه از سویى و طراحان راه از سوى دیگر قرار گیرند بررسى تحلیل شده و نظر بزرگراه هاى شهرى موجود در تهران نیز بر این پایه ارزیابی شود

Keywords:

بزرگراه , منظرشهری , کالبدشهری , فضای شهری