امیر تابان - عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
نادیا بهارونداحمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه پردیس علوم و تحقیقات واحد خرم آباد
شکوفه صالحی خراجی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه پردیس علوم و تحقیقات واحد خرم آباد

همواره محاسبات سازه اى جز، لاینفک معمارى بوده و هست. انسان همواره نادچار به شکل دادن مواد و مصالح در حد و اندازه معین بوده تا بتواند ساختار بناى در حال ساخت خود را در برابر تمام نیروها و بارهاى موجود ایستا یى بخشد. باید به رابطه میان مهندسى عمران و معمارى با دید درست نگریست که لازمه این امر آموزش درست مى باشد .عده اى این رابطه را چنین استدلال مى کنند که توجه عمیق به سازه و ساختمان به صورت غیر قابل اجتنابى منجر به زیبایى خواهد شد.اما در حقیقت درستى سازه در بیشتر مواقع جز، لازمى از زیبایى ساختمان مى باشد ولى به تنهایى براى تضمین زیبایى کافى نیست.دانش درک این موضوع براى معپاران بسیار مطلوب مى باشد و اینکه سازه نمى تواند صحیح و کامل باشد مگر در صورت تلفیق با زیبایى معمارى .اما معپاران کسب این چنین علمى را بسیار مشکل تصور مى کنند.شاید یکى از دلایل این امر عدم دارا بودن زبان مشترک معمار و مهندس عمران باشد، البته این موضوع در میان جوامع پیشرفته تا میزان تابا ملاحظهاى جا افتأده است ، اما هنوز راه زیادى تا دست یافتن به این مهم مانده است.این اتفاق به دلیل کمبود اطلاعات مهندسان ما در این رابطه مى باشد که باید این موضوع آموزش داده شود و در میان مهندسان ما توسعه یابد.پژوهش حاضر بدنبال بررسى موانع و ارائه راهکارهایى در جهت دست یافتن به این هدف مى باشد.روش انجام این پژوهش به صورت کتابخانه اى مى باشد

معمار ، مهندسی عمران ، سازه ، آموزش