شاهین متین - عضوهیئت علمی پژوهشکده سوانح طبیعی و مدرس دانشگاه

اگرچه بناهای تاریخی را میتوان با مقاومسازی لرزهای در برابر زلزلهها حفظ نمود، اما بسیاری از روشها و اقدامات مقاومسازی، میتواند بافت سنتی، اصالت، هویت و ارزش تاریخی که ویژگیهای اصلی و متمایز چنین بناهایی است را تحتالشعاع قرارداده و خدشهدار نماید. لذا درحال حاضر تیمهای تحقیقاتی و پژوهشگران و فعالان مقاومسازی بناهای تاریخی در بسیاری از مراکز علمی و پژوهشی دنیا بهدنبال ابداع روشها، تجهیزات و فناوریهای جدید جهت پاسخ به این چالش جدی پیش روی مقاومسازی ابنیه تاریخی هستند. مقاله حاضر با هدف بررسی تجربیات موفق کشورهای دیگر و دستاوردهای جدید در زمینه مقاومسازی لرزهای بناهای تاریخی تهیه و ارائه میگردد. در این مقاله، رهیافت- هایی برای عملیات مقاومسازی ظریف و با کیفیت جهت حفظ حد اکثری مصالح و المانهای قدیمی و اصالت و ارزش تاریخی بنا طی فرایند ایمنسازی لرزهای بااستفاده از تجهیزات و سیستمهای پنهانتر و هماهنگ با بافت تاریخی و طراحی ساختمان، ارائه میشود. روشها و رهیافتهای مقاومسازی ارائه شده در این مقاله، برگرفته از نتایج مطالعهای جهت بررسی تجربه موفق در زمینه مدیرت بحران و کاهش اثرات زلزله در بناهای تاریخی بوده که توسط پژوهشگران و اعضای هیات علمی پژوهشکده سوانح طبیعی جهت ارائه به سازمان میراث فرهنگی در پایان سال 1390 بهانجام رسید. طی پژوهش مذکور که بهروش مطالعه و جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و مرور کتابها و مقالات مرتبط و همچنین جستجوی پایگاه دادهها و گزارشهای تحقیقات مراکز علمی و پژوهشی فعال در این زمینه در آمریکا، ترکیه و بعضی کشورهای اروپایی انجام شد، پس از جمعآوری اطلاعات و مستندات مرتبط و انجام بررسی و طبقهبندی، روشهایی که متناسب با مصالح، نوع و روش ساخت و ساز ابنیه تاریخی کشور و قابل بومیسازی بوده، شناسایی گردید که در مقاله حاضر نتایج مطالعه و بررسیهای انجام شده در این زمینه ارائه میگردد.

مقاوم سازی ، بناهای تاریخی ، زلزله ، مصالح بنایی