معرفی الگوهای نوین سازه در استفاده از نور طبیعی بر اساس معیار های توسعه پایدار

امروزه طراحان با روش های متفاوت در جهت اهداف پایداری گام بر می دارند. طراحی زمانی به پایداری نزدیک می گردد که در استفاده از منابع تجدید شونده ی انرژی ، دوری از آلودگی ها و هماهنگی با محیط، در یک سیستم مدیریت منظم و هماهنگ به کارایی بالا دست یابد. یکی از این منابع خورشید است که می توان با طراحی آرایش فضایی سازه امکان استفاده بهینه بنا از این انرژی پاک را فراهم آورد. سازه استعداد بالقوه ای در امکان ورود نور، انعکاس، پخش و حتی اصلاح میزان نور ورودی به ساختمان را دارد. نگارندگان در گام اول به معرفی سازه هایی با حداقل میزان سای ه اندازی می پردازد. در گام بعدی برآنند به تاثیرات استفاده از این سازه ها در ساختمان به سوی اهداف پایداری دست یابند. از جمله این روش ها کاهش استفاده از انرژی های تجدید ناپذیر از طریق کاهش نیاز به استفاده از نور مصنوعی در ساختمان و فراهم آوردن امکان تداوم حض ور طبیعت سبز در درون بنا، می باشند. در پایان اهمیت جایگاه طراحی سازه به عنوان عاملی در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار بیان می شود.

Keywords:

نورطبیعی , طراحی سازه , پایداری , سازه غشایی