بررسی نقش عوامل اقلیمی درمعماری ساختمان درجهت توسعه پایدارشهری مطالعه موردی مشهد

افزایش بهروری سوخت یکی از روشهای موثر در توسعه پایدار و کاهش مصرف انرژی از طریق کاربرد فناوری های موجود در ساختمان می باشد. لذا توجه و بازنگری در معماری ساختمان ها به گونه ای که با حداقل انرژی مورد نیاز و حداکثر استفاده از انرژی خورشیدی بهترین شرایط را در ساختمان ایجاد نماییم مورد تاکید می باشد.کشور ایران هر چند از نظر منابع انرژی فسیلی غنی است و جز تولید کنندگان رده های اول این انرژی در جهان بشمار می رود اما وجود همین منابع سوختی در کشور و ارزان بودن قیمت آن باعث گردیده تا در اکثر موارد مصرف سوخت به صورت بی رویه افزایش یابد . امروزه اگر چه انسان با استفاده از علم و تکنولوژی توانسته شرایط آسایش خود را در ساختمان فراهم آورد لیکن این تلاش گسترده در مصرف انرژی های فسیلی باعث آلوده شدن محیط زیست و اثرات مخرب آن در کره زمین گردیده است . اصولا در محاسبه شاخص آسایش پارامتر های دما، فشار بخار هوا، سرعت باد ، رطوبت و ... دخالت دارند به طوری که در دماهای پایین رطوبت عامل موثری محسوب نمی شود اما با افزایش دما اثر رطوبت در میزان آسایش شدیدتر می شود و در دماهای پایین اثر باد با اهمیت تر می باشد . مقاله حاضر با استفاده از آخرین آمار و اطلاعات هواشناسی در سال های اخیر روشهای موثر طراحی اقلیمی را در جهت توسعه پایدار شهری پیشنهاد می نماید. استفاده از توصیه ها و راهکارهای طراحی اقلیمی امکانات بالقوه صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی و راههای توسعه پایدار را در دسترس کارشناسان و مهندسین قرار خواهد داد.

Keywords:

توسعه پایدارشهری , آمارواطلاعات هواشناسی , انرژیهای فسیلی , عوامل اقلیمی