محسن احدنژاد - دانشیارجغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
سعید نجفی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
اصغر تیموری - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

کیفیت زندگی یکی از مهم ترین حوزه های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است. این مهم به دلیل اهمیت روز افزون مطالعات آن در پایش سیاست های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. در این میان توجه به اهمیت ابعاد اجتماعی در برنامه ر یزی شهری و اهمیت ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان محلات اسکان غیررسمی اهمیت توجه به چنین امر را چند برابر کرده است. هدف اصلی این پژوهش تاثیر سرمایه های اجتماعی بر کیفیت زندگی ساکنان محلات اسکان غیررسمی شهر زنجان است. جهت این بررسی از سرمایه اجتماعی(روابط همسایگی، میزان حس تعلق، میزان آگاهی از امورات محله، مشارکت در امور محله و تعداد جمعیت خانوار) بهره گرفته شده است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بهره گیری از آمارهای توصیفی و بکارگیری داده های پیمایشی (پرسشنامه) است. نتایج پژوهش حاکی از این است که سرمایه های اجتماعی تا ثیر بسزایی در افزایش کیفیت زندگی ساکنان محلات اسکان غیررسمی دارد؛ اگرچه این گونه سکونتگاهها در وضعیت نابسامانی از لحاظ ابعاد کالبدی قرار دارند؛ روابط همسایگی، حس تعلق در این محلات در وضعیت مطلوبی قرار دارد. اما مشارکت در امور محله در سطح پایینی قرار دارد. هر چقدر سرمایه های اجتماعی تقویت گردد باعث افزایش کیفیت زندگی این سکونتگاهها می شود. توانمندسازی، افزایش دسترسی به خدمات شهری و مشارکت در امور شهری به عنوان پیشنهادات این پژوهش مطرح می باشد.

سرمایه اجتماعی ، کیفیت زندگی ، اسکان غیررسمی ، شهرزنجان