علیرضا حاج محمدی - لیسانس کارتوگرافی ازدانشگاه تهران دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی برنامه ریزی شهری نقشه بردارکاداستر اداره کل ثبت اسنادواملاک استانخراسان

فضاهای زیر زمینی به طور فزاینده ای به حوزه های عمومی برای تراکم فضا های ساخته شده شهری تبدیل شده اند.فضاهای مذکور این پتانسل را جهت بهبود محیط شهری باکاهش فشار از سطح دارند.تامین فضای اضافی برای شبکه حمل و نقل عمومی،کاهش سروصدا و بهبود کیفیت هوا، باقی ماندن بیشتر فضاهای سبز در مرکز شهر و کاهش فاصله ها با تمرکز بهتر کارکردها و استفاده های مهم فضا را می توان از مزیت های این نوع سیستم نام برد.جنبه های کلیدی که می تواند بر طراحی فضاهای زیر زمین تاثر گذار باشد عبارتند از:دسترسی،جهت یابی و کشف راه،تماس با دنیای خارج،روشنایی طبیعی و مصنوعی،مواد ورنگ،سطح پارازیت و کیفیت هوا.ویژگی مشترک همه این جنبه ها این است که تمام آنها ذهنی هستند.در این مقاله یک روش برای ارزیابی دائم این عوامل پیشنهاد می شود به طوری که در آینده می توان آنرا به یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری بدل ساخت، بنحوی که بتواند مشکلات فضاهای زیر زمینی و همچنین حمایت از پیشنهاد های موجود جهت طراحی فضاهایی زیر زمینی جدید برای معماران را موجب شود.همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها برای بهینه سازی اطلاعات از روش شبکه های عصبی استفاده شده است.

فضاهای زیرزمینی ، ارزیابی کیفیت ، شبکه عصبی ، ایستگاه زیرزمینی